Gökçe Asena
Profesör
- Katılım
- 10 Aralık 2017
- Mesajlar
- 1,463
- Reaksiyon puanı
- 2,127
- Puanları
- 113
Bu hayatı başkaları için yaşamış gibiyiz. İyi bir evlat, iyi bir eş, iyi bir anne, iyi bir arkadaş, iyi bir insan; iyilerin içinde kayboluyoruz, kendimizi bulamıyoruz, kendimiz olamıyoruz, kendimize iyi davranamıyoruz..
Sonra koca bir hiç oluyor ömür dediğin, maskelerle dolaşıyoruz.
Sahte gülüşlerin arkasına saklanıyoruz ama gözlerimiz bizi ele veriyor, bir kez daha gözlerimizin içine bakanlara ben gerçekten iyiyim diyoruz.
Bazen kelebeklerle ve çiçeklerle kendimizi ne güzelde özetliyoruz ve başkaları yüzünden kendimizi sorgularken buluyoruz.
İşte burda geç kalınmışlığın sancısı, arkada kocaman bir hiçliğin anlamsızlığı oluyor.
Geç kalınmışlık diyorum, geç kalınmışlık...
Oysaki nefes aldığın süreceç bir şey için geç değildir ya.
Ertelememek lazım susturmamak, yutkundurmamak lazım içindeki çocuğu.
O nefes alıp verdiği sürece içinde her zaman umut vardır.
Bir şans veririrsin kendine, gülümsersin kazanmak istercesine..
Sonra koca bir hiç oluyor ömür dediğin, maskelerle dolaşıyoruz.
Sahte gülüşlerin arkasına saklanıyoruz ama gözlerimiz bizi ele veriyor, bir kez daha gözlerimizin içine bakanlara ben gerçekten iyiyim diyoruz.
Bazen kelebeklerle ve çiçeklerle kendimizi ne güzelde özetliyoruz ve başkaları yüzünden kendimizi sorgularken buluyoruz.
İşte burda geç kalınmışlığın sancısı, arkada kocaman bir hiçliğin anlamsızlığı oluyor.
Geç kalınmışlık diyorum, geç kalınmışlık...
Oysaki nefes aldığın süreceç bir şey için geç değildir ya.
Ertelememek lazım susturmamak, yutkundurmamak lazım içindeki çocuğu.
O nefes alıp verdiği sürece içinde her zaman umut vardır.
Bir şans veririrsin kendine, gülümsersin kazanmak istercesine..
