- Katılım
- 14 Nisan 2010
- Mesajlar
- 8,771
- Reaksiyon puanı
- 500
- Puanları
- 113
- Yaş
- 35
Hepsi bir zaman hatası.. Birkaç yıl erken doğmalıydın, biraz daha erken gelmeliydin kollarıma.. Zamanı kırdık ilk göz göze gelişimizde.
Neleri değiştirdik bilmeden dün gece? Birkaç kaçamak bakışı yakaladık birbirimizde. Senin de kalbin çarptı biliyorum, elim eline yanlışlıkla değdiğinde.
Kalksak mı hiç tanımadan birbirimizi? O ateşli tutkuyu hep hissetsek mi? Bozulacak biliyorum büyüsü bu düşlerin, sen ve ben hep uzak yaşayıp gitsek mi?
Hala vakit varken, ikimiz ayrı kapılara gidip, dönsek mi köşeleri? Biliyorum daha önce de gördüm böyle yanıp sönen hevesleri..
Birkaç yıl geç geldin. Ruhum o kadar yaşlandı ki! Önümden gemiler geçti, üstümden dalgalar; ben hep limandım, onun gibi direndim.
Eski bir kitabın ilk baskısı gibiyim. Sayfalarım sarardı, çizildi satırlarım. Elden ele dolaştım ama değerimi yitirmedim.
Yine de çok yaşlandı gözlerim. Artık parlamıyor gözbebeklerim. Sen çok geç kaldın güz rüzgarı, biraz önce gelsen, bende de eserdin.
Öyle açken gönlüm aşka, bir sokak çocuğunun şekere baktığı gibi bakıyorum sana. Gücüm yetmez ellerini tutmaya, sen gelsen bile ben düşerim.
Yalpalayarak çarpıyorken duygularım duvarlara, seni de belki görmeden geçerim. Hiç kimseye aidim, kalbim istiyor ama aşka bile hiç olmadığım kadar yabaniyim.
Biraz geç kaldın gözleri güzel bakan küçük şehrin erkeği, ben senden önce elendim. Şimdi duvara asılmış o elekte, bir un tanesiyim.
Candan Ünal
Neleri değiştirdik bilmeden dün gece? Birkaç kaçamak bakışı yakaladık birbirimizde. Senin de kalbin çarptı biliyorum, elim eline yanlışlıkla değdiğinde.
Kalksak mı hiç tanımadan birbirimizi? O ateşli tutkuyu hep hissetsek mi? Bozulacak biliyorum büyüsü bu düşlerin, sen ve ben hep uzak yaşayıp gitsek mi?
Hala vakit varken, ikimiz ayrı kapılara gidip, dönsek mi köşeleri? Biliyorum daha önce de gördüm böyle yanıp sönen hevesleri..
Birkaç yıl geç geldin. Ruhum o kadar yaşlandı ki! Önümden gemiler geçti, üstümden dalgalar; ben hep limandım, onun gibi direndim.
Eski bir kitabın ilk baskısı gibiyim. Sayfalarım sarardı, çizildi satırlarım. Elden ele dolaştım ama değerimi yitirmedim.
Yine de çok yaşlandı gözlerim. Artık parlamıyor gözbebeklerim. Sen çok geç kaldın güz rüzgarı, biraz önce gelsen, bende de eserdin.
Öyle açken gönlüm aşka, bir sokak çocuğunun şekere baktığı gibi bakıyorum sana. Gücüm yetmez ellerini tutmaya, sen gelsen bile ben düşerim.
Yalpalayarak çarpıyorken duygularım duvarlara, seni de belki görmeden geçerim. Hiç kimseye aidim, kalbim istiyor ama aşka bile hiç olmadığım kadar yabaniyim.
Biraz geç kaldın gözleri güzel bakan küçük şehrin erkeği, ben senden önce elendim. Şimdi duvara asılmış o elekte, bir un tanesiyim.
Candan Ünal
