Benim Köyüm - İbrahim Şimşek

[Barış-Can]

BENİM KÖYÜM

Köyümde kalmadı orman.
İşte o yer, benim köyüm.
Temmuzdadır hasat harman.
İşte o yer,benim köyüm.

Katır ile tarla sürer.
Yamaçlara duvar(an) örer.
Beş-on kişi davar güder.
İşte o yer, benim köyüm.

Sabah erken kalkılacak.
Tarlalara gidilecek.
Üç-beş evlek ekilecek.
İşte o yer,benim köyüm.

Oraklarla biçilecek.
Sırtımızla çekilecek.
Patozlara verilecek.
Sap,samandan ayrılacak.
Mehmet Emmi kaldırdığı,
İki-üç yük buğday ile,
Bir yıl nasıl geçinecek?
İşte o yer,benim köyüm.

Ekilecek tarla yetmez.
Üzüm yok ki olsun pekmez.
Köylümün hiç derdi bitmez.
İşte o yer,benim köyüm.

Her tarafı taşlık,kaya.
İner,çıkar Ekiz’e yaya.
Et yiyemez doya doya.
İşte o yer,benim köyüm.

Tomruk ölçer karış karış.
Kesmek için olur yarış.
Parasını almak için,
Bin bir zahmetle yalvarış,
Başkandan alabilirse,
Cebi görür beş on kuruş.
İşte o,yer benim köyüm.

Hastalansak doktor yoktur.
Öğretmen az,çocuk çoktur
Boş laflara karnı toktur.
İşte o yer,benim köyüm.

08.01.2003
İbrahim ŞİMŞEK
Aslanlar İ.Ö.Okulu Müdür Yardımcısı
ANTALYA
​