- Katılım
- 16 Ocak 2017
- Mesajlar
- 23,356
- Reaksiyon puanı
- 15,375
- Puanları
- 113
- Yaradılıştan gelirim, yaradılışa giderim. Yolum bir ince uzun, zahmetlice yoldur. Dar yollardan yürürüm. Durağım dost gönülleridir. (s. 13)
- ...düşündüm ki yalnızlık.. yoktur. Yüreğin varsa, yalnız değilsin. Gönlün varsa.. seni yalnız bırakmaz.. hele aklın..? Aklın varsa zaten başına bela olur, istesen de yalnız kalamazsın.. istesen de. (s. 18)
- Durmak mı? Beklemek mi? Dünyanın dönüşü duruyor mu ki? Zaman beklemiyor kimseyi! Ben zamanın bir parçasıyım yeni anladım bunu, adına Yunus diyorsunuz siz! (s. 22)
- ...bir yumağın çözülüşü bir başka insanın sardığı ipliklerin tekrarlanışı olur, senden önceki insanların yaptığını yapmak, söylediklerini söylemek? Evet böyle.. tekrarlamak gerilemek olur tabii, insan ilerlemek için yaratılmış, gerilemek için yaratılmamış ki. (s. 37)
- Düşünmekten mi korkuyorsun? Korkular bizim gerçek ölümlerimizdir. Tutsaklıklarımızdır.. köleliklerimizdir; korkular, ömrümüzün zindanlarıdır. Ancak düşünen insan korkmaz, düşünebilen insan korkmaz.. bir tek o hürdür çünkü. (s. 40)
- Beni bana başkası anlatacaksa ben neden yaratıldım öyleyse? Beni ben bilmiyorsam başkalarının öğrettiği benin tutsağı olmuş olmam mı? Hani benim hürriyetim.. o nerde? Yaratılırken bana bağışlanmış olan, benim onsuz onun bensiz olamayacağı.. hürriyet..? O da mı boş laf? (s. 62)
