Tartışmanın bir başka boyutu da bireysel özgürlük konusudur. Devletçi ve kolektif ülkelerde bireysel özgürlükler minimize edilmiştir. Örneğin, uyuşturucu niçin yasaktır? Bireyler başkalarına zarar verebilir diye mi? Bu soruya karşılık şu soru sorulmalıdır: Başkalarına zarar vermeyi cezalandırmak için zaten kanunlar ve iç güvenlik yok mu? Peki, bireyler kendilerine zarar veriyor diye mi yasaklıyoruz? Bu soruya karşılık ise akla hemen şu sorular geliyor:
1) O halde sigarayı da yasaklayalım, alkolü de, tuzu ve şekeri de…
2) Bireyler kendileri hakkında ötenazi, uyuşturucu kullanma vs. gibi istedikleri kararları alamıyorlarsa ülkenin nasıl yönetileceği hakkında nasıl karar alabiliyorlar? Neden oy hakları var?
3) Uyuşturucu kullanmanın sağlığa zararlı bir şey olduğunu düşünüyorsanız, kullanmamanız için illa birilerinin size yasak koymasına mı ihtiyacınız var?
Kolektif zihniyet başörtüsü yasağından eşcinsel evlilik yasağına kadar çok çeşitli yasaklar koyabilir. Bu şekilde bireysel özgürlüklerin kısıtlanmasının bir sonu olmayacağı anlaşılmalıdır.
1) O halde sigarayı da yasaklayalım, alkolü de, tuzu ve şekeri de…
2) Bireyler kendileri hakkında ötenazi, uyuşturucu kullanma vs. gibi istedikleri kararları alamıyorlarsa ülkenin nasıl yönetileceği hakkında nasıl karar alabiliyorlar? Neden oy hakları var?
3) Uyuşturucu kullanmanın sağlığa zararlı bir şey olduğunu düşünüyorsanız, kullanmamanız için illa birilerinin size yasak koymasına mı ihtiyacınız var?
Kolektif zihniyet başörtüsü yasağından eşcinsel evlilik yasağına kadar çok çeşitli yasaklar koyabilir. Bu şekilde bireysel özgürlüklerin kısıtlanmasının bir sonu olmayacağı anlaşılmalıdır.
