Soru Yaşadığınız en ağır psikolojik şiddet ne oldu?

[Buse Özübek]

Şiddetin her türlüsü elbette çok kötü. Fakat en ağırının psikolojik şiddet olduğunu düşünüyorum. İnsan aylar belki de yıllar geçse de üzerinden korkunç etkisini atamıyor. Ben gerek daha önceki çalıştığım iş yerlerinde kötü yöneticiler tarafından, gerek önceki yaşadığım ilişkilerde, gerekse aile içinde sık sık psikolojik şiddetle karşı karşıya kaldım. Hayatın her alanında var bu psikolojik baskı. Gerçekten şu dönemde psikoloğa kimin ihtiyacı yok? İtiraf konusuna açtım bu konuyu ama bir şey itiraf edemiyorum ben. İnsan bazen değil karşı tarafa bir şeyi itiraf etmek, kendisine bile itiraf edemiyor. Kalbimizin derinliklerine gömüyoruz. Aslında içimizden atmamız en sağlıklısı. Bence bunu yapabilen sağlıklı bir birey olma yolunda önemli bir adım atmış olur.

Psikolojik şiddetin ölüme kadar götürdüğü taptaze bir örnek Enes Kara!
19 yaşında aile baskısı yüzünden cemaat yurduna verilen, tıp öğrencisi ENES KARA intihar etmiş. Çok üzüldüm, içim parçalandı. Kardeşlerinin de baskı gördüğünü hem çektiği videoda hem yazdığı mektupta anlatmış. Allah mekanını cennet eylesin. Ne denilebilir ki başka? O aile sizce akıllanır mı? Zihniyet ve kapasitesi sınırlı ise ki Enes'in anlattığına göre öyle... Bence zor.

 

[404 Error]

Ailelerin bu kadar çok baskı yapıp da bir şeyi zorla yaptırmamaları lazım. Rahat bırakın insanları artık. Herkes kendi kararını verebilir. Sonra böyle sonu kötü oluyor.
Ama sabırlı da olmak lazım. İntihar hiç bir şeyin çözümü değildir.
İnsanın mutsuz ve yaşama sevinci olmaması normal. Korona virüs var. Zaten biliyorsunuz bu ülkedeki her şey pahalı ve gelen bitmeyen zamlar var. Bunlar yüzünden geleceğe umutlu bakmak zor oluyor. Ben de eskisi kadar pek mutlu birisi değilim ama yine de yaşıyoruz işte. Ölmeye ne gerek var? Arkanda tek bıraktığın seni sevenlerin ağlaması üzülmesi olacak hep.

 

[Buse Özübek]

Ailelerin bu kadar çok baskı yapıp da bir şeyi zorla yaptırmamaları lazım. Rahat bırakın insanları artık. Herkes kendi kararını verebilir. Sonra böyle sonu kötü oluyor.
Ama sabırlı da olmak lazım. İntihar hiç bir şeyin çözümü değildir.
İnsanın mutsuz ve yaşama sevinci olmaması normal. Korona virüs var. Zaten biliyorsunuz bu ülkedeki her şey pahalı ve gelen bitmeyen zamlar var. Bunlar yüzünden geleceğe umutlu bakmak zor oluyor. Ben de eskisi kadar pek mutlu birisi değilim ama yine de yaşıyoruz işte. Ölmeye ne gerek var? Arkanda tek bıraktığın seni sevenlerin ağlaması üzülmesi olacak hep.

Çok haklısın ama psikolojisi darmaduman olmuş genç delikanlı bunu hangi ruh hali ile düşünsün ki yazık yaşama sevincim kalmadı diyor, çocuğun bir sonraki güne gözlerini açma isteği yok. Bunu gel de anlat...

 

[Graveworm]

16-17 yaşındaki çoğu arkadaş kendi kararlarını kendileri veremez. O yüzden onların kararları yerine aileleri en iyi kararları onlar için vermeye çalışır. Fakat bu cemaat olayları inanılmaz saçma ve kötü. Yani kitap okumadım oruç tutmam namaz kılmam, fakat Allah'ın varlığına inanırım. Ama o kadar. Kimse bana cemaat kurslarının insana kattığı şeyleri kanıtlamaya çalışmasın.
Çalıştığım fabrikada öyle insanlar çok var. Adam cemaat kurslarında yetişmiş şu anda kendi konuşmalar yapıyor. Ve öyle insanların %99'u şeriat'in gelmesini istiyor.
Burada yaşı yetmediği için şeriatın ne olduğunu bilmeyen arkadaşlarımız olabilir. Araştırmalarını öneririm, fakat gidip yenişafak falan oralardan araştırmasınlar. Yoksa oraya göre şeriatı kabullenmeyen insanı dinden çıkmakla suçluyorlar.
Bu kardeşimizin başına gelenler tabi ki çok üzücü. Gencecik bir akıl, belki geleceğin en parlak doktorlarından biri olacaktı fakat ailesinin gereksizce şeriat baskısı yüzünden canından oldu.
Onun babası da şeriat yurtlarından şeriat ortamında büyümüştür, dedesi de, onun dedesi de. Nesilden nesile böyle gitmiştir bunlar.
Bu yüzden dini konuları tartışmayı sevmiyorum. Ama gencecik bir arkadaşın dolaylı olarak dini konular yüzünden intihar etmesi de kafayı yedirtiyor bana. Dinden soğuyorum...