Rint
Profesör
- Katılım
- 8 Nisan 2013
- Mesajlar
- 1,657
- Reaksiyon puanı
- 360
- Puanları
- 263
Merhaba SDN okurları,
Teknoloji çağına ayak basmakla birlikte telefon hastalığı diye nitelendirdiğim bir hastalık türü ortaya çıktı "bence" hangimiz elimizde bulunan telefonları 1 haftalığına da olsa bir köşeye kaldırabiliriz.
- Ama ihtiyaç!
+ Hayır ihtiyaç değil.
Diye bir cevap duysaydınız sizin o kişiye cevabınız ne olurdu?
Peki gerekli gereksiz özellikleri almak için veya sıf diğer insanlardan kendimizi farklı kılmak için harcadığımız paraların nedir? Nasıl bir anlam çıkarmak gerekiyor sizce?
Bahsettiğim şununla karşılaştırılmasın lütfen, evet akıllı telefonlar bir artı kattı hayatımıza bu tartışmasız kabul edilebilir ancak aldıkları?
Sizinle aşağıdaki fotoğraflara biraz göz atalım.
Toplumsal sorunların doğması en büyük eksisidir. Yaşanılan anların anlamına varamamak, bulunduğumuz ortamı "sosyal medya" tercih etmek ki orada olan arkadaşlarımızın yanında bunu yapmak.
Merak ediyorum siz bu konuda neler düşünüyorsunuz.
Kendimi eleştirmem gerekirse, evet bende bunun farkına varmadan önce böyle davranıyordum. Dünya ellerimin altında gibi hissediyordum ve başka bir şeye ihtiyaç durmuyordum. Bunun üzerine düşünmeye başlayınca anladım ve şuan istediğim an telefonumu elimden bırakıyorum ve en güzeli anı yaşıyorum... Peki siz?
İyi forumlar.
Teknoloji çağına ayak basmakla birlikte telefon hastalığı diye nitelendirdiğim bir hastalık türü ortaya çıktı "bence" hangimiz elimizde bulunan telefonları 1 haftalığına da olsa bir köşeye kaldırabiliriz.
- Ama ihtiyaç!
+ Hayır ihtiyaç değil.
Diye bir cevap duysaydınız sizin o kişiye cevabınız ne olurdu?
Peki gerekli gereksiz özellikleri almak için veya sıf diğer insanlardan kendimizi farklı kılmak için harcadığımız paraların nedir? Nasıl bir anlam çıkarmak gerekiyor sizce?
Bahsettiğim şununla karşılaştırılmasın lütfen, evet akıllı telefonlar bir artı kattı hayatımıza bu tartışmasız kabul edilebilir ancak aldıkları?
Sizinle aşağıdaki fotoğraflara biraz göz atalım.
Toplumsal sorunların doğması en büyük eksisidir. Yaşanılan anların anlamına varamamak, bulunduğumuz ortamı "sosyal medya" tercih etmek ki orada olan arkadaşlarımızın yanında bunu yapmak.
Merak ediyorum siz bu konuda neler düşünüyorsunuz.
Kendimi eleştirmem gerekirse, evet bende bunun farkına varmadan önce böyle davranıyordum. Dünya ellerimin altında gibi hissediyordum ve başka bir şeye ihtiyaç durmuyordum. Bunun üzerine düşünmeye başlayınca anladım ve şuan istediğim an telefonumu elimden bırakıyorum ve en güzeli anı yaşıyorum... Peki siz?
İyi forumlar.