zül
Asistan
- Katılım
- 11 Temmuz 2008
- Mesajlar
- 144
- Reaksiyon puanı
- 0
- Puanları
- 0
Sen esmerken beyaz olmaktan utanmadım esmerle beyaz olmuşken başka bir şey istemedim
Sigaramın dumanında bas harfini çıkarmayı ruhuma dolmanı sevdim
Dengesızlıgın denge kısmını oluşturan seni ben dengesiz olduğum için sevdim
Bastığın toprakta seni koklamayı seninle aynı sabaha uyanmayı sevdim
Namlunun ucundan çıkan kursunun gıdecegı adres kadar uzakta olsanda sevdim seni
Seninle Siyahla beyazın karamsarlığından griler yapmayı
Dokunamadığımız anlarda yalnızlığıma atılmayı bile sevdim yalnızlığın sebebi sen olunca
Faklı sehırlerde yasarken aynı gökyüzünden
Seninle bulutlardan sekılsız adamlar yapmayı sevdim
Geceyi bile sevdim sen olunca sabah yine doğacak pencereme umuduyla
Kıskançlığını sevdim sebebi sen olunca kıskanılanın ardında
Askını sevdim sensiz olmayı sevdim senin sevdıgın herseyde birazda sen olmayı sevdim
Yeri geldi kursun olmayı yeri geldi senin esmerlıgınden karanlık olmayı sevdim
Anlamsızca bağırmayı sevdim sesimde sen butunlesınce yolculuk boyunca
Siyahları sevdim siyah gözlerinde bir dağ olmuşken aslında
Bastığın toprağı sevdim, yürüdüğün yolları sevdim birazda izin kalmışken yanında
Kokunu sevdim nefes alıyorken bedenim yanında ben birazda sen olmayı sevdim
Gerçek olmayı sevdim yalansızlığın buluştuğu noktalardan cıcekler yapmışken sana
Sesini sevdim sesini gecelere yorgan yapmışken karanlığıma
Saclarının kısalığını yüzüne vurmasını gözlerine dusmesını sevdim
Kışı sevdim yanımda sen olunca, gecede kolların boynuma dolanınca
Umutsuzluk pencereme dayanmışken kapıdan senin gelmeni sevdim
Gecenin kızıllığını bile sevdim gecenin içinde sen başrol oynayınca
Çekirdek olmayı sevdim bir filmin hüzünlü tam can alıcı noktasında
Gözyaşı olup yanağından süzülürken damlalar hıçkırığına yoldaş olmayı sevdim
Ben en çok sensiz olduğum anlarda senin gelecegını düşünerek sevdim seni
Beni anlamadığın anlarda seni anlamayı kendi anlamsızlığımda sen olmayı sevdim
Yokluğundan yanarken yuregım, seni düşündüğüm için yokluğunu bile sevdim
Uykumdan ateşler ıcınde uyanırken yanımda sen olduğun için hasta olmayı bile sevdim
Herseydın sen birazda benım için aslında hıcbırseyım yokken yanımda
Bomboş odanın esmer kalan yanıydın dolmuşken hüzün kollarıma
Varsayımlardın varsayılmayan karamsarlıklarımın kapı arkasında
Ben seni birazda benim sahip olamadıklarım için sevdim sen çıkmışken yoluma
Sen umusuzlukların perde arkası komşusuyken bile sevdim seni komşu sen olunca
Parantez içinde kalan cümle olmayı sevdim cevre mi senin cümlelerin sarınca
Fırsatlar ülkesinin en şanslı üyesiydim sen olunca yanımda
Doğum günlerimi bile sevdim yıllara direnen yorgun bedenimle sen varken günün ardında
Yaslanmayı sevdim yaslanırken yanımda olmanı elimi tutmanı bana ben olduğumu hissettirmeni sevdim
Suskunluğumu sevdim sesim senin sesinde beste olmuşken birazda
Yorgunluğumu sevdim yorgunluğumun sebebinde sen olunca sende olmayı sevdim
Gitmelerini bile sevdim gelecegın noktanın ben olduğumu bilince aslında
Sabahları uyanınca sen kokmayı kokunda nefes almayı sevdim sen yanımda olunca
Yalnızlığımı sevdim sebebinde sen olunca neden aramazken karamsarlığıma
Gidişini bile sevdim gidişin ardında seni düşünmek olunca
Zamansızlığa zaman olmuşken 2006 yılım 2007yi zamana bağlamayı seninle sevdim
2007 yılını en çok senin adın geçtiği için bu kadar sevdim
24 yaşımı seninle sevdim sen bende olunca yaşlanmaya korkusuzca ilerledim
Bedenimi sevdim senin dokunuşlarında ellerimi sevdim elin elimin yoldaşı olunca
Düşüncesizliği sevdim senin kusursuzluğun düşüncelerime rehber olunca
Kayıp sehırlerde yalnız kalmayı sevdim yalnızlığıma sen yoldaş olunca
Kahkahalarımızda sersenış olunca birazda seninle ağlamayı bile sevdim
Ölümü sevdim yaradanın arkasında sen olunca dua etmeyi sevdim duam sen olunca
İç çekıslerım volkan olmuşken dağın yamacında beni ıslatmanı sevdim
Çamurlu yamaçları sevdim yoldaşım sen olunca yürümeyi bile sevdim
zül
Sigaramın dumanında bas harfini çıkarmayı ruhuma dolmanı sevdim
Dengesızlıgın denge kısmını oluşturan seni ben dengesiz olduğum için sevdim
Bastığın toprakta seni koklamayı seninle aynı sabaha uyanmayı sevdim
Namlunun ucundan çıkan kursunun gıdecegı adres kadar uzakta olsanda sevdim seni
Seninle Siyahla beyazın karamsarlığından griler yapmayı
Dokunamadığımız anlarda yalnızlığıma atılmayı bile sevdim yalnızlığın sebebi sen olunca
Faklı sehırlerde yasarken aynı gökyüzünden
Seninle bulutlardan sekılsız adamlar yapmayı sevdim
Geceyi bile sevdim sen olunca sabah yine doğacak pencereme umuduyla
Kıskançlığını sevdim sebebi sen olunca kıskanılanın ardında
Askını sevdim sensiz olmayı sevdim senin sevdıgın herseyde birazda sen olmayı sevdim
Yeri geldi kursun olmayı yeri geldi senin esmerlıgınden karanlık olmayı sevdim
Anlamsızca bağırmayı sevdim sesimde sen butunlesınce yolculuk boyunca
Siyahları sevdim siyah gözlerinde bir dağ olmuşken aslında
Bastığın toprağı sevdim, yürüdüğün yolları sevdim birazda izin kalmışken yanında
Kokunu sevdim nefes alıyorken bedenim yanında ben birazda sen olmayı sevdim
Gerçek olmayı sevdim yalansızlığın buluştuğu noktalardan cıcekler yapmışken sana
Sesini sevdim sesini gecelere yorgan yapmışken karanlığıma
Saclarının kısalığını yüzüne vurmasını gözlerine dusmesını sevdim
Kışı sevdim yanımda sen olunca, gecede kolların boynuma dolanınca
Umutsuzluk pencereme dayanmışken kapıdan senin gelmeni sevdim
Gecenin kızıllığını bile sevdim gecenin içinde sen başrol oynayınca
Çekirdek olmayı sevdim bir filmin hüzünlü tam can alıcı noktasında
Gözyaşı olup yanağından süzülürken damlalar hıçkırığına yoldaş olmayı sevdim
Ben en çok sensiz olduğum anlarda senin gelecegını düşünerek sevdim seni
Beni anlamadığın anlarda seni anlamayı kendi anlamsızlığımda sen olmayı sevdim
Yokluğundan yanarken yuregım, seni düşündüğüm için yokluğunu bile sevdim
Uykumdan ateşler ıcınde uyanırken yanımda sen olduğun için hasta olmayı bile sevdim
Herseydın sen birazda benım için aslında hıcbırseyım yokken yanımda
Bomboş odanın esmer kalan yanıydın dolmuşken hüzün kollarıma
Varsayımlardın varsayılmayan karamsarlıklarımın kapı arkasında
Ben seni birazda benim sahip olamadıklarım için sevdim sen çıkmışken yoluma
Sen umusuzlukların perde arkası komşusuyken bile sevdim seni komşu sen olunca
Parantez içinde kalan cümle olmayı sevdim cevre mi senin cümlelerin sarınca
Fırsatlar ülkesinin en şanslı üyesiydim sen olunca yanımda
Doğum günlerimi bile sevdim yıllara direnen yorgun bedenimle sen varken günün ardında
Yaslanmayı sevdim yaslanırken yanımda olmanı elimi tutmanı bana ben olduğumu hissettirmeni sevdim
Suskunluğumu sevdim sesim senin sesinde beste olmuşken birazda
Yorgunluğumu sevdim yorgunluğumun sebebinde sen olunca sende olmayı sevdim
Gitmelerini bile sevdim gelecegın noktanın ben olduğumu bilince aslında
Sabahları uyanınca sen kokmayı kokunda nefes almayı sevdim sen yanımda olunca
Yalnızlığımı sevdim sebebinde sen olunca neden aramazken karamsarlığıma
Gidişini bile sevdim gidişin ardında seni düşünmek olunca
Zamansızlığa zaman olmuşken 2006 yılım 2007yi zamana bağlamayı seninle sevdim
2007 yılını en çok senin adın geçtiği için bu kadar sevdim
24 yaşımı seninle sevdim sen bende olunca yaşlanmaya korkusuzca ilerledim
Bedenimi sevdim senin dokunuşlarında ellerimi sevdim elin elimin yoldaşı olunca
Düşüncesizliği sevdim senin kusursuzluğun düşüncelerime rehber olunca
Kayıp sehırlerde yalnız kalmayı sevdim yalnızlığıma sen yoldaş olunca
Kahkahalarımızda sersenış olunca birazda seninle ağlamayı bile sevdim
Ölümü sevdim yaradanın arkasında sen olunca dua etmeyi sevdim duam sen olunca
İç çekıslerım volkan olmuşken dağın yamacında beni ıslatmanı sevdim
Çamurlu yamaçları sevdim yoldaşım sen olunca yürümeyi bile sevdim
zül
