Parmak Ucuyla Kur'an Eğitimi

Ahbârî

Dekan
Katılım
6 Ekim 2009
Mesajlar
6,274
Reaksiyon puanı
346
Puanları
263
Denizli’deki Bahçelievler Kur’an Kursu’nda görme engelli öğrenciler, Braille alfabesiyle Kur'an-ı Kerim okumayı öğreniyor. Kurs öğrencilerinin en büyük sıkıntısı yaklaşık 30 lira olan görme engelliler için yazı tahtası ile müzik çalar edinememek. Kurs öğreticisi Emine Conkuş, “Bizler sadece taktik öğrettik, onlar gönül gözlerinin ışığıyla parmaklarıyla bir ay içinde Kur’an okumaya başladı” dedi.


Çocuklara eğitim verebilmek için Halk Eğitim ve Denizli İl Müftülüğü’nün ortaklaşa açmış olduğu Braille Kur’an öğretme kursuna 14 öğreticiyle katıldıklarını belirten Conkuş, Denizli Valisi Abdülkadir Demir’in eşi Nurtaç Demir’in desteğiyle umre ziyareti yaptıklarını da ifade etti. Kur’an öğreticisi Conkuş, Kabe imamının kendilerine Braille alfabesiyle yazılı Kur’an hediye ettiğini belirtti.


Görmeyenlere Kur’an öğretmede materyal sıkıntılarının olduğunu vurgulayan Conkuş, “Bu çocukları eğitime, tabletler eşliğinde başlatıyoruz. Önce harf egzersizlerini tabletlerine kalemleriyle basarak çalışıyorlar.


Elinde materyali olmayan çocuklarımız var. Bunlar da arkadaşlarıyla değiş tokuş yaptı. Belki daha kısa zamanda toplu ders yapmamız gerekirken biraz geciktik. Öğrenci sayımız beşle başladı, şu anda 15 oldu. Okulumuzun kapasitesi ihtiyaç odaklı; farklı saatlerde 30-40 öğrenciye ders verebiliriz” diye konuştu.

KUR’AN HEPİMİZ İÇİN BÜYÜK NİMET


Öğrencilerden Şeyma Nur Kaplan da Kur’an’ı görmedikleri halde bir ay gibi kısa sürede öğrendiklerini ancak Braille alfabesiyle yazılmış başka Kur’an olmadığı için sürekli birinci cüzü tekrar ettiklerini söyledi.


Veysel Özay ise kursun açılmasının kendileri açısından büyük bir ödül olduğunu belirterek, “Görenlerin elinde bence büyük bir fırsat var. Neden değerlendirmiyorlar anlamıyorum. Biz görmememize rağmen öğrenebiliyorsak onların rahat rahat öğrenmesi lazım. İnşallah onlar da öğrenir” şeklinde konuştu.


Kaynak

------------

Üniversite'de yurtta kalırken Mustafa diye bir abimiz vardı. Allah şifa versin âmâ idi. Arada yurtta toplanıp sohbet ederken bir gün bu şekilde biraz Kur'an okudu. O an hem sevinmiştim hem de kendimden utanmıştım. Azimli bir şekilde öğrenmesi ve okuması beni mutlu etmişti. Fakat aynı azmi kendimde görmemem utandırmıştı beni..

İsteyince insan herşeyi başarabiliyor...
 
Üst