bera_ramazan
Öğrenci
- Katılım
- 20 Kasım 2010
- Mesajlar
- 66
- Reaksiyon puanı
- 9
- Puanları
- 8
Kur'ân, insanı yalnızca ibadet etmeye değil; düşünmeye, araştırmaya ve yaratılışın sırları üzerinde derin bir tefekkür yapmaya çağırır. En'âm Suresi'nin 99. ayeti, bu gerçeğin en güzel örneklerinden birini sunar:
"Ve O'dur ki gökten bir su indirir; biz onunla her şeyin bitkisini çıkardık; ondan yeşillikler çıkardık; ondan üst üste binmiş taneler çıkarırız. Hurma ağacının tomurcuğundan sarkan salkımlar; üzüm bağları, zeytin ve nar – birbirine benzer ve benzemez. Meyvesine bakın, meyve verirken ve olgunlaşırken! Elbette bunda iman eden bir topluluk için ibretler vardır." (En'âm, 99)
Bu ayet sadece doğanın şiirsel bir tasviri değil; aynı zamanda insan aklını harekete geçiren derin bir bilimsel mesaj barındırır. Allah burada basitçe "size suyu indirdim ve meyve verdim" demiyor. Aksine, dikkatimizi meyvenin oluşum sürecine yönlendiriyor ve "meyvesine bakın, meyve verirken ve olgunlaşırken" buyurarak bu muhteşem sürecin incelenmesini bizden istiyor.
Gökten inen yağmur, kimyasal formülü H₂O olan, iki hidrojen ve bir oksijen atomundan oluşan saf sudur. Bu su toprağa karıştığında, bitkiler tarafından kökleri aracılığıyla emilir ve "transpirasyon" denilen bir süreçle yapraklara taşınır. İşte bu noktada, ayetin işaret ettiği asıl mucize başlar: fotosentez.
Yapraklara ulaşan su ve havadan alınan karbondioksit (CO₂), güneş ışığının büyülü dokunuşuyla birleşir. Bu görünmez ama muazzam işlem sonucunda:
Meyvelerin tadı, işte bu glikozun bir armağanıdır. Genellikle meyveler tatlıdır çünkü içlerinde şeker birikir. Ancak ayette "birbirine benzer ve benzemez" olarak tanımlanan meyvelerin bazıları ekşi ya da acıdır. Bu çeşitlilik de fotosentezin dolaylı etkisiyle gerçekleşir:
Bu bileşiklerin üretimi de dolaylı olarak fotosentezle sağlanan enerji ve yapı taşlarıyla gerçekleşir.
Ayette Allah'ın bir mucizesi olarak hem görünen meyveyi (elma, nar, üzüm, hurma...) hem de görünmeyen ama daha büyük bir meyveyi - yani oksijeni - fark etmemiz istenir. Çünkü ağaç sadece lezzetli meyveler üretmekle kalmaz; aynı zamanda yaşamın kaynağı olan oksijeni üretir, havayı temizler ve ekosistemin dengesini korur.
Bu nedenle fotosentez, hem fiziksel gıdamız (meyve) hem de ruhsal tefekkürümüz (ibret) için eşsiz bir kaynaktır.
Kur'ân bir bilim kitabı olmasa da, verdiği işaretler her çağın insanına hitap eden ilahi ayetler içerir. Bugün sahip olduğumuz bilimsel bilgiler ışığında şunu söyleyebiliriz:
Kur'ân, gökten inen su, bitkilerin yeşermesi, meyvelerin oluşması ve tatlarının çeşitlenmesi sürecinde yer alan fotosenteze işaret etmekte; bu sayede hem nefes almamızı, hem doğanın dengesini, hem de meyvelerin tadını düşünmemizi istemektedir.
Bu muazzam sistem, ancak sonsuz kudret sahibi bir Yaratıcının eseri olabilir. "Meyvesine bakın!" emriyle başlayan bu tefekkür, bizi hem Allah'a şükretmeye hem de O'nun eşsiz sanatına hayran kalmaya davet eder.
Çünkü her lokma meyve, aslında gökten inen suyun, güneşin ışığının ve toprağın bereketinin bir araya gelerek ortaya çıkardığı ilahi bir mucizedir. Ve bu mucize, sadece damağımızda hissettiğimiz lezzet değil; aynı zamanda akciğerlerimize giren her nefeste yaşadığımız yaşam mucizesidir.
"Ve O'dur ki gökten bir su indirir; biz onunla her şeyin bitkisini çıkardık; ondan yeşillikler çıkardık; ondan üst üste binmiş taneler çıkarırız. Hurma ağacının tomurcuğundan sarkan salkımlar; üzüm bağları, zeytin ve nar – birbirine benzer ve benzemez. Meyvesine bakın, meyve verirken ve olgunlaşırken! Elbette bunda iman eden bir topluluk için ibretler vardır." (En'âm, 99)
Bu ayet sadece doğanın şiirsel bir tasviri değil; aynı zamanda insan aklını harekete geçiren derin bir bilimsel mesaj barındırır. Allah burada basitçe "size suyu indirdim ve meyve verdim" demiyor. Aksine, dikkatimizi meyvenin oluşum sürecine yönlendiriyor ve "meyvesine bakın, meyve verirken ve olgunlaşırken" buyurarak bu muhteşem sürecin incelenmesini bizden istiyor.
Gökten İnen Suyun Muazzam Yolculuğu
Gökten inen yağmur, kimyasal formülü H₂O olan, iki hidrojen ve bir oksijen atomundan oluşan saf sudur. Bu su toprağa karıştığında, bitkiler tarafından kökleri aracılığıyla emilir ve "transpirasyon" denilen bir süreçle yapraklara taşınır. İşte bu noktada, ayetin işaret ettiği asıl mucize başlar: fotosentez.
Yapraklara ulaşan su ve havadan alınan karbondioksit (CO₂), güneş ışığının büyülü dokunuşuyla birleşir. Bu görünmez ama muazzam işlem sonucunda:
- Oksijen (O₂) doğaya salınır - tüm canlıların nefes alabilmesi için hayati kaynak
- Şeker (glikoz – C₆H₁₂O₆) üretilir - ağacın enerji deposu ve meyvelerin lezzet kaynağı
Tadın Sırrı: Allah'ın Sanatındaki İncelik
Meyvelerin tadı, işte bu glikozun bir armağanıdır. Genellikle meyveler tatlıdır çünkü içlerinde şeker birikir. Ancak ayette "birbirine benzer ve benzemez" olarak tanımlanan meyvelerin bazıları ekşi ya da acıdır. Bu çeşitlilik de fotosentezin dolaylı etkisiyle gerçekleşir:
- Ekşi tatlar: Fotosentezle üretilen şekerlerin organik asitlere (sitrik asit, malik asit) dönüştürülmesiyle oluşur
- Acı tatlar: Bitkinin savunma sistemine ait alkaloidler ve tanenler gibi özel bileşiklerle ortaya çıkar
Bu bileşiklerin üretimi de dolaylı olarak fotosentezle sağlanan enerji ve yapı taşlarıyla gerçekleşir.
İki Meyve: Görünen ve Görünmeyen
Ayette Allah'ın bir mucizesi olarak hem görünen meyveyi (elma, nar, üzüm, hurma...) hem de görünmeyen ama daha büyük bir meyveyi - yani oksijeni - fark etmemiz istenir. Çünkü ağaç sadece lezzetli meyveler üretmekle kalmaz; aynı zamanda yaşamın kaynağı olan oksijeni üretir, havayı temizler ve ekosistemin dengesini korur.
Bu nedenle fotosentez, hem fiziksel gıdamız (meyve) hem de ruhsal tefekkürümüz (ibret) için eşsiz bir kaynaktır.
Kur'ân'ın Zamansız İşaretleri
Kur'ân bir bilim kitabı olmasa da, verdiği işaretler her çağın insanına hitap eden ilahi ayetler içerir. Bugün sahip olduğumuz bilimsel bilgiler ışığında şunu söyleyebiliriz:
Kur'ân, gökten inen su, bitkilerin yeşermesi, meyvelerin oluşması ve tatlarının çeşitlenmesi sürecinde yer alan fotosenteze işaret etmekte; bu sayede hem nefes almamızı, hem doğanın dengesini, hem de meyvelerin tadını düşünmemizi istemektedir.
Fotosentezin Üç Büyük Mucizesi:
- Nefes almamızı sağlayan oksijenin üretilmesi
- Atmosferdeki karbon dengesinin korunması
- Meyvelerin eşsiz tatlarını belirleyen şeker ve asitlerin oluşması
Sonuç: Tefekkürün Kapısı
Bu muazzam sistem, ancak sonsuz kudret sahibi bir Yaratıcının eseri olabilir. "Meyvesine bakın!" emriyle başlayan bu tefekkür, bizi hem Allah'a şükretmeye hem de O'nun eşsiz sanatına hayran kalmaya davet eder.
Çünkü her lokma meyve, aslında gökten inen suyun, güneşin ışığının ve toprağın bereketinin bir araya gelerek ortaya çıkardığı ilahi bir mucizedir. Ve bu mucize, sadece damağımızda hissettiğimiz lezzet değil; aynı zamanda akciğerlerimize giren her nefeste yaşadığımız yaşam mucizesidir.
