Necip Fazıl Kısakürek

[|Ⓢєччαh|]

sevgili üstadım 25 mayıs 1983 günü vefat ettiğinde rahmetli babam ve annemle sofradaydık. radyo haberlerini dinliyorduk bir taraftan, kaşığımı doldurdum... radyo haberi "ünlü şair ve edebiyatçı necip fazıl kısakürek vefat etti" dediğinde kaşığım elimden düştü, artık hiçbir şey yiyemedim, doymuştum zira... onu tanımayan anne ve babam şaşırmışlardı, beni bu derece büyük bir tahassüre sürükleyen kişiyi merak etmişlerdi. gözlerimden süzülen yaşlara şaşkın şaşkın ve büyük bir merakla bakan babama, "sen benim karnımı doyurdun baba, o ise kafamı!" dediğimi bugünkü gibi hatırlarım.

üstadım vefat edeli 30 koca yıl geçmiş. bakıyorum da, adı unutulup giden nice ünlü şair, yazar, edebiyatçıya inat o hizmetini, irşadını, tebliğini sürdürmeye devam ediyor. hem de büyük bir aşkla, imanla ve sebatla...

"Tohum saç, bitmezse toprak utansın!
Hedefe varmayan mızrak utansın!

Hey gidi küheylan, koşmana bak sen!
Çatlarsan, doğuran kısrak utansın!"

diyen üstadım, saçtığın tohumlar bugün kocaman başaklar oluverdi, küheylanlar çatlama pahasına hep koştular, ve koşmağa da hala devam ediyorlar, rahat uyu efendim...

mekânın cennet olsun!

seni bu millete armağan eden yüce Rabbime hamd-ü senâlar olsun.