İyi iş bir başkasının yüzüne gülücük konduran iştir.

[7/24]

Bu yazı online destek tarafından yapılan bir itiraftır ve cümleleri hayatı yakalama ya da kaybetme adına yazılmıştır.

Zaman aslında çok değerli hazinedir bir zaman sonra insan anlasa da aslında geç değildir bu vazgeçilmez serüvenin ve güzelliğin içinde hep var olmuştur.. En büyük hazinelerden bir tanesi de doğruluk yani kendin olabilmektir aslında biliyor musunuz ? Keza ki bu çoğu yaşantımda gördüğüm çevremdeki dostlarımın ya da arkadaşlarımın kaybettikleri çok büyük bir kayıptır.

Beni yakın çevrem en zor anımda bile insanlara yardım elini hep uzatan bir iyilik sever olarak tanırlar, kimi dostlarım kendi aralarında benden bahsettiklerinde o çok vefakar bir insandır derler temiz kalbinde hiçbir art niyet bulundurmayan en zor anlarda yıldırım gibi yetişen bir insandır. Bu şekilde dostlarımın arasında anılmak çok hoşnut verici benim için ve bir o kadar da mutluluk verici.

Yaptığım iyiliklerin hiçbir zamanda karşılığını beklemedim içten ve kalpten gelerek sürekli yaptım ve de yapmaktadım. Belki de bu benim hayat felsefem oldu ve olmazsa olmazlarımdan yani yemek gibi, su gibi, tabiri caizse bir ihtiyaç gibi hissetmişimdir.

Varlığında değeri pek hissedilmeyen ama yokluğunda değeri çok hissedilen çok ufak bir nakite zamanında çok ihtiyaç duydum, 50 lira. O gün için bana çok acildi çünkü yapmam gereken bir iyilik vardı aslında ve de sadece 50 lirası eksikti. Telefon rehberime baktım ve en güvendiğim dostlarıma bir merhaba dedim ve durumu izah ettim ve hepsinden aldığım cevap aynı idi. Maalesef yok dostum. Ama ben kendimden de o kadar emindim o meblağ vardı ama üstelemek istemedim benim en zor zamanlarımda onların en zor anlarına koşan ben bu tutumları karşısında çok üzülmüştüm. Bir zaman görüşmedik acaba ilk defa ufak borç istedim diye mi, yoksa utandıklarından dolayı mı orasını çözemedim.

Bazen yaradan kuluna güzel seçenekler sunuyor ve bu seçenekler doğrusunda iyi yada kötüyü daha net kavrayabiliyorsun. Hep iyi zamanımda olan dostlarım o gün zor anımda neden yoktu acaba! İnsan bazen çok ufak bir seçenekte dostlarının ya da arkadaşlarını çok iyi kavrıyor ama sonra üzülüyor. Ama elden ne gelir ki herkes bu zamanda doğru olmaz ya da olamaz, belki hayatın getirdiği acımasız zorluklardır. İstisna durumlar hariç tabi.
En olası durumda yardımına ihtiyaç duyfuğum en yakın dostumdan bir tanesi maalesef yok derken fuzuli olarak ikinci cep telefonuna aynı gün 2.000 lira veriyorsa bence onun kaybı olmuştur. Keşke insanlar bazen geçmişe bir gitse ve yapılan iyilikleri görse ve unutmasa, zamanın verdiği süzgeçte takılıp kalmasa ve kendi gibi olsa yalansız..
Ama zaman yitiriyor dürüslükleri ve doğrulukları, herkes kendi çıkarları peşinde olmuştur artık. Çıkarı varsa yanaşılan dostluklar üzerine kuruluyor artık dostluklar maalesef bu da dürüstlük temelinin çürüklüğünü gösterir. Binanın betonu ne kadar sağlam olursa olsun temel çürük atılmıştır ve ufak bir zelzelede yıkılması an meselesi olur.
Ama çevremde yaşadığım olumsuz durumlar bana asla iyilik felsefemden zerre kadar taviz vermeyecektir ben önce yine nasılsam ve yine öyle olacağım, tek değisen ise zaman içinde ki süzgeçte takılıp kaybolan insanlar olacaktır.

Zaman mı doğrulukları kaybetttirdi yoksa bizler mi zaman süzgecinde kaybolduk ?

online destek

 

[BEFEGA]

Maalesef benimde başıma çok gelen bir olay

Yine de geçmiş olsun. Birilerinin gerçek yüzünü görebilmek(dolaylı yoldan olsa bile) iyidir

 

[kuntakinte]

para isteme benden buz gibi soğurum senden..öyle bir devirdeyiz malesef.. ne kadar yakın olursa olsun arkadaşlıklar para bariyerini aşamıyorlar, böylece anlamış oluyor insan gerçek arkadaşı olup olmadığını karşısındakinin.. çevremizdeki çoğu insan sadece göstermelik.

 

[pcwolf]

Ooo sizinki yine iyi, babam ev yaptırdığımız halde yeğenine felan borç verdi onlar hâlâ gelecek. Ev yaptırıyoz para isterler diye yurt dışındaki akrabalar daha az aramaya başladı. Hayat işte...