mr_rain
Guru
- Katılım
- 9 Temmuz 2008
- Mesajlar
- 23,961
- Reaksiyon puanı
- 453
- Puanları
- 7,263
İsrail'in vahşetinden sonra Ortadoğu'daki tansiyon ve duyarlılık üst noktaya ulaşmıştır. Mavi Marmara gemisi, 31 Mayıs'ı bir milat olarak insanlık tarihine not düşmüştür. İsrail devleti, barbar ve cani suçlamalarıyla tarihe geçmiş, insani yardım şehitleri ise insanlığın onuru olarak isimlerini altın harflerle tarihe yazdırmışlardır. Bu olayın sonuçları bölgedeki bir çok hesabı alt üst edecek, dengeleri ciddi şekilde değiştirecektir.
Başbakan Erdoğan'la görüşen İsmail Haniye, bütün Gazze halkının televizyonları başında Grup konuşmasını izlediğini ve ayakta alkışladığını söylemiştir. Haniye, 31 Mayıs'ı Hürriyet günü ilan ettiklerini, Türk şehitlerinin anısı için bir meydan hazırlayacaklarını ve gönüllülere Filistin nişanı vereceklerini ifade etmiştir. Gerçekten 31 Mayıs tarihi Filistin ve Gazze davası için tarihi bir güne dönüşmüştür.
Dünyanın ilgisi Gazze'ye yönelmiş, İsrail'in gerçek yüzü daha iyi ortaya çıkmış, ablukanın kaldırılması için uluslararası baskı had safhaya ulaşmıştır.
Ortaya çıkan bir gerçek de, İsrail'in Ortadoğu'da bölgesel barışı ve huzuru tehdit eden, tehlikeye düşüren bir ülke haline geldiğidir. Kendi güvenliğini takıntı haline getiren İsrail'in saldırgan politikaları bölgesel güvenliği ortadan kaldırmaktadır. Kendi insanından başka kimseyi insan gibi görmeyen politikalar içinde olan İsrail'in kibirli tavırları bölgede düşmanlık ateşini körüklemiştir.
"Ben geçmişte soykırıma uğradım, bunun acısını herkesten çıkarırım, istediğimi yaparım, kimse bana karışamaz" demeye getiren, "Ben antisemitizm mağduruyum, istediğimi asar keserim, kimse bana hesap soramaz" dercesine dünyaya meydan okuyan İsrail'in bölgeyi terörize ettiği, adeta bir çıban başına dönüştüğü herkes tarafından görülmüştür. Erdoğan'ın buna karşı şu sözleri çok anlamlıdır: "İsrail artık yaptığı haksızlıkları güvenlik gerekçesiyle, anti-semitizm eleştirileriyle izah etme aymazlığından vazgeçmelidir. Artık mızrak çuvala sığmamaktadır. Ortada şiddeti politika haline getiren, zulüm yapmayı kendisi için mubah gören, kan akıtmaktan çekinmeyen bir yönetim anlayışı bulunuyor."
İsrail, dünya kamuoyunun eleştirilerine ve Türkiye'nin baskılarına direnememiş ve gönüllüleri geri gönderme kararı almıştır. Bunun aksi, krizin derinleşmesi, İsrail'in zararının büyümesi anlamına gelirdi. İsrail hükümeti, tarihinde görmediği eleştiri furyasına direnemezdi.
Bu olay sonrasında Arap dünyası gereken tepkiyi verememiş, sesini yeterince yükseltememiştir. Bu ablukanın bir parçası da Mısır'dır. Mısır'ın Refah kapısını açmaması, yardımların denizden gitmesine ve bu saldırının yaşanmasına sebep olmuştur. Saldırıdan sonra oluşan uluslararası baskı karşısında Mısır kapıyı geçici olarak açtığını söylemiştir. Buna karşılık, Gazzeliler Türk şehitlerine hürmeten ilk gün bu kapıyı kapalı tutmuşlardır. Mısır'ın düştüğü durum hiç de hoş değildir.
Yaşanan olaylar, sadece İsrail'i köşeye sıkıştırmamış, sorunları kanıksayan ve duyarlılığını yitiren bölge ülkelerini de etkilemiştir.
Kimilerine göre, Türkiye'nin İsrail için bir önemi yoktur, asıl önemli olan ABD'dir. Ama bugüne kadar İsrail'in ilişkilerini normalleştirme çabası içine girebilen ülke ABD değil, Türkiye olmuştur. İsrail'in Lübnan'la, Suriye'yle, Pakistan'la arasına giren tek ülke Türkiye'dir. İsrail, belki yalnızlaşmayı bir problem olarak algılamayabilir. Ama ciddi şekilde hor görülen, eleştirilen, suçlanan bir ülkenin uzun soluklu olarak menfaatlerini koruyabilmesi mümkün değildir. İsrail'in yanında olanların sayısı önemsiz de olsa, karşısındakilerin olumsuzluklarının hangi şiddette olduğu önemlidir. Son olayla, İsrail'e karşı tepkinin dozajı artmıştır. Bu ise, ABD'nin tutumunu mutlaka etkileyecektir.
İsrail, Türkiye'den fayda ummayabilir, dostluğuna önem vermeyebilir ama daha fazla Türkiye'yi kışkırtmamalıdır.
İsrail devleti artık ayağını denk almalıdır.
Silahsız yardımsever sivillerden dayak yiyen İsrail komandoları, Türkiye'yi ve Türk askerini hiç küçümsememelidir.
İsrail, 31 Mayıs'ı hiç unutamayacak !!
Başbakan Erdoğan'la görüşen İsmail Haniye, bütün Gazze halkının televizyonları başında Grup konuşmasını izlediğini ve ayakta alkışladığını söylemiştir. Haniye, 31 Mayıs'ı Hürriyet günü ilan ettiklerini, Türk şehitlerinin anısı için bir meydan hazırlayacaklarını ve gönüllülere Filistin nişanı vereceklerini ifade etmiştir. Gerçekten 31 Mayıs tarihi Filistin ve Gazze davası için tarihi bir güne dönüşmüştür.
Dünyanın ilgisi Gazze'ye yönelmiş, İsrail'in gerçek yüzü daha iyi ortaya çıkmış, ablukanın kaldırılması için uluslararası baskı had safhaya ulaşmıştır.
Ortaya çıkan bir gerçek de, İsrail'in Ortadoğu'da bölgesel barışı ve huzuru tehdit eden, tehlikeye düşüren bir ülke haline geldiğidir. Kendi güvenliğini takıntı haline getiren İsrail'in saldırgan politikaları bölgesel güvenliği ortadan kaldırmaktadır. Kendi insanından başka kimseyi insan gibi görmeyen politikalar içinde olan İsrail'in kibirli tavırları bölgede düşmanlık ateşini körüklemiştir.
"Ben geçmişte soykırıma uğradım, bunun acısını herkesten çıkarırım, istediğimi yaparım, kimse bana karışamaz" demeye getiren, "Ben antisemitizm mağduruyum, istediğimi asar keserim, kimse bana hesap soramaz" dercesine dünyaya meydan okuyan İsrail'in bölgeyi terörize ettiği, adeta bir çıban başına dönüştüğü herkes tarafından görülmüştür. Erdoğan'ın buna karşı şu sözleri çok anlamlıdır: "İsrail artık yaptığı haksızlıkları güvenlik gerekçesiyle, anti-semitizm eleştirileriyle izah etme aymazlığından vazgeçmelidir. Artık mızrak çuvala sığmamaktadır. Ortada şiddeti politika haline getiren, zulüm yapmayı kendisi için mubah gören, kan akıtmaktan çekinmeyen bir yönetim anlayışı bulunuyor."
İsrail, dünya kamuoyunun eleştirilerine ve Türkiye'nin baskılarına direnememiş ve gönüllüleri geri gönderme kararı almıştır. Bunun aksi, krizin derinleşmesi, İsrail'in zararının büyümesi anlamına gelirdi. İsrail hükümeti, tarihinde görmediği eleştiri furyasına direnemezdi.
Bu olay sonrasında Arap dünyası gereken tepkiyi verememiş, sesini yeterince yükseltememiştir. Bu ablukanın bir parçası da Mısır'dır. Mısır'ın Refah kapısını açmaması, yardımların denizden gitmesine ve bu saldırının yaşanmasına sebep olmuştur. Saldırıdan sonra oluşan uluslararası baskı karşısında Mısır kapıyı geçici olarak açtığını söylemiştir. Buna karşılık, Gazzeliler Türk şehitlerine hürmeten ilk gün bu kapıyı kapalı tutmuşlardır. Mısır'ın düştüğü durum hiç de hoş değildir.
Yaşanan olaylar, sadece İsrail'i köşeye sıkıştırmamış, sorunları kanıksayan ve duyarlılığını yitiren bölge ülkelerini de etkilemiştir.
Kimilerine göre, Türkiye'nin İsrail için bir önemi yoktur, asıl önemli olan ABD'dir. Ama bugüne kadar İsrail'in ilişkilerini normalleştirme çabası içine girebilen ülke ABD değil, Türkiye olmuştur. İsrail'in Lübnan'la, Suriye'yle, Pakistan'la arasına giren tek ülke Türkiye'dir. İsrail, belki yalnızlaşmayı bir problem olarak algılamayabilir. Ama ciddi şekilde hor görülen, eleştirilen, suçlanan bir ülkenin uzun soluklu olarak menfaatlerini koruyabilmesi mümkün değildir. İsrail'in yanında olanların sayısı önemsiz de olsa, karşısındakilerin olumsuzluklarının hangi şiddette olduğu önemlidir. Son olayla, İsrail'e karşı tepkinin dozajı artmıştır. Bu ise, ABD'nin tutumunu mutlaka etkileyecektir.
İsrail, Türkiye'den fayda ummayabilir, dostluğuna önem vermeyebilir ama daha fazla Türkiye'yi kışkırtmamalıdır.
İsrail devleti artık ayağını denk almalıdır.
Silahsız yardımsever sivillerden dayak yiyen İsrail komandoları, Türkiye'yi ve Türk askerini hiç küçümsememelidir.
İsrail, 31 Mayıs'ı hiç unutamayacak !!
