erhandenizz
Doçent
- Katılım
- 28 Şubat 2009
- Mesajlar
- 621
- Reaksiyon puanı
- 2
- Puanları
- 18
Merhaba arkadaşlar şu an içinde bulunduğum garip durumu anlatmak istiyorum.
Konu biraz uzun ve karışık..
Başladığım dersanede bir kızla uzun süreli bakışmanın ardından geçen hafta çay içmeye davet ettim.
Kız kabul etti ve o akşam 1 2 saat beraberdik ve güzel bir sohbet ortamımız oldu. Telefonunu aldım ve ilk mesajı da o attı.
Tüm gün mesajlaşmanın sonunda ertesi gün ders çıkışı sınıfta oturduk ve ben teklif ettim.
Uzun uğraşın sonunda da evet dedirttim
Evet cevabı; birbirimizi tanıyalım anlaşırsak uzun bir ilişkiye başlama üzerineydi.
O gün gece 3 e kadar sohbet mesajlaşma falan çok güzeldi.
Ertesi sabah 7,30 da günaydın ile tekrar başladı.
Taki öğlen saat 10,30 a kadar.
Gelen mesaj aynen şöyleydi : " Ben seni üzmek istemiyorum ".
Kız ayrılmak istiyor olmayacağını söylüyor ve hayatında birinin olmamasını istiyordu.
Emin olup olmadığını yaptığının bence yanlış olduğunu daha tanışamadığımızı ve ilişkinin ilk gününden böyle yapmamasını uzun uzun söyledim.
Fakat ısrar etti ve bende tamam kendine iyi bak o zaman dedim
Ardından gelen mesaj ise kafayı sıyırmak için yeterliydi : " Ben seni denemiştim ama sen hemen pes ettin. Demek benimle ciddi değilsin ve elimi bile tutmadan bırakmayı seçtin. "...
Bunun saçma olduğunu çocukluk olduğunu böyle bir testin çok saçma olduğunu defalarca anlatmama rağmen ikna edemedim.
İşi gücü bırakıp patronu bile aramadan direk yanına gittim. Gözlerinin içine baktım ama o benim gözlerime bakamıyordu.
Güvenim kayboldu sana karşı çok çabuk pes ettin dedi ve olmayacağını söyledi.
Hiçbirşey söylemedim. Elini tuttum öptüm ve ayrıldım.
Birkaç mesajdan sonra ise tamamen suskunluğa terk ettik herşeyi.
Bir daha ki derse 5 gün vardı ve ben gelip gelmeyeceğinden bile şüpheliydim.
O ders geldi ve sınıfa girdiğimde o ordaydı. Sadece ona baktım ve başka hiçbirşeye dikkat etmedim. Arkadaşım yanında başka biri olduğunu söyleyince tek bir sefer baktım ve evet derste başka biriyle oturuyordu ve benim sinirlerim tavan yapmıştı.
Hiç bakmadım hiç önemsemediğimi belli etmeye çalıştım. Ama duruşumdan bile o ortamdan rahatsız olduğum belliydi.
Çıkış saati geldi ve yine hiç bakmadan çıktım dersanenin önüne.
Onlarda çıktı. El ele !!!!!
Çok garipsedim, sanki herşey bir inat intikam alma şekliydi. Ama ben hiçbirşey yapmadım ki...
O gün bugündü ve ben oruçtum. Sabrın son taşları çatırdıyor ama ben sinirlerime hakim oluyordum.
(Oruç gerçekten güzel birşey.. İnsanlıktan çıkmayışımın tek sebebiydi )
Benim için kötü bir durum mu iyi bir durum mu hala da çözebilmiş değilim
Şu an 1000 yıl dahi konuşmasak ve hergün onu görsem görmemezlikten gelirim. Tekrar geri hiçbirşey olmayacağına da eminim.
Ama gel gör ki böyle birşey niye oldu. Nasıl oldu. Amaç ne sebep ne hala çözemedim ???
Konu biraz uzun ve karışık..
Başladığım dersanede bir kızla uzun süreli bakışmanın ardından geçen hafta çay içmeye davet ettim.
Kız kabul etti ve o akşam 1 2 saat beraberdik ve güzel bir sohbet ortamımız oldu. Telefonunu aldım ve ilk mesajı da o attı.
Tüm gün mesajlaşmanın sonunda ertesi gün ders çıkışı sınıfta oturduk ve ben teklif ettim.
Uzun uğraşın sonunda da evet dedirttim
Evet cevabı; birbirimizi tanıyalım anlaşırsak uzun bir ilişkiye başlama üzerineydi.O gün gece 3 e kadar sohbet mesajlaşma falan çok güzeldi.
Ertesi sabah 7,30 da günaydın ile tekrar başladı.
Taki öğlen saat 10,30 a kadar.
Gelen mesaj aynen şöyleydi : " Ben seni üzmek istemiyorum ".
Kız ayrılmak istiyor olmayacağını söylüyor ve hayatında birinin olmamasını istiyordu.
Emin olup olmadığını yaptığının bence yanlış olduğunu daha tanışamadığımızı ve ilişkinin ilk gününden böyle yapmamasını uzun uzun söyledim.
Fakat ısrar etti ve bende tamam kendine iyi bak o zaman dedim
Ardından gelen mesaj ise kafayı sıyırmak için yeterliydi : " Ben seni denemiştim ama sen hemen pes ettin. Demek benimle ciddi değilsin ve elimi bile tutmadan bırakmayı seçtin. "...
Bunun saçma olduğunu çocukluk olduğunu böyle bir testin çok saçma olduğunu defalarca anlatmama rağmen ikna edemedim.
İşi gücü bırakıp patronu bile aramadan direk yanına gittim. Gözlerinin içine baktım ama o benim gözlerime bakamıyordu.
Güvenim kayboldu sana karşı çok çabuk pes ettin dedi ve olmayacağını söyledi.
Hiçbirşey söylemedim. Elini tuttum öptüm ve ayrıldım.
Birkaç mesajdan sonra ise tamamen suskunluğa terk ettik herşeyi.
Bir daha ki derse 5 gün vardı ve ben gelip gelmeyeceğinden bile şüpheliydim.
O ders geldi ve sınıfa girdiğimde o ordaydı. Sadece ona baktım ve başka hiçbirşeye dikkat etmedim. Arkadaşım yanında başka biri olduğunu söyleyince tek bir sefer baktım ve evet derste başka biriyle oturuyordu ve benim sinirlerim tavan yapmıştı.
Hiç bakmadım hiç önemsemediğimi belli etmeye çalıştım. Ama duruşumdan bile o ortamdan rahatsız olduğum belliydi.
Çıkış saati geldi ve yine hiç bakmadan çıktım dersanenin önüne.
Onlarda çıktı. El ele !!!!!
Çok garipsedim, sanki herşey bir inat intikam alma şekliydi. Ama ben hiçbirşey yapmadım ki...
O gün bugündü ve ben oruçtum. Sabrın son taşları çatırdıyor ama ben sinirlerime hakim oluyordum.
(Oruç gerçekten güzel birşey.. İnsanlıktan çıkmayışımın tek sebebiydi )
Benim için kötü bir durum mu iyi bir durum mu hala da çözebilmiş değilim
Şu an 1000 yıl dahi konuşmasak ve hergün onu görsem görmemezlikten gelirim. Tekrar geri hiçbirşey olmayacağına da eminim.
Ama gel gör ki böyle birşey niye oldu. Nasıl oldu. Amaç ne sebep ne hala çözemedim ???
