Buzdağlarının ve milyonlarca penguenin yurdu olan Güney Sandwich Adaları`nda, ateş ve buz bir arada...
Güney Sandwich Adaları doğanın sahneye koyduğu tek kişilik bir gösteri. Volkanik patlamaların şekillendirdiği; buzun, rüzgârın ve dalgaların oyup işlediği bu adalarda, kuşlar ve foklardan başka canlı yok. Kaptan James Cook, adaları, güneyde olduğu söylenen bir kıtayı ararken, 1775'te keşfetti. "Yoğun sis, kar fırtınaları, aşırı soğuk ve geminin ilerlemesini engelleyen diğer her şeyle" karşı karşıya kalan Cook, kısa süre içinde pes edip arkasına bile bakmadan bu adaları terk etti.
Ancak Cook'u bölgeden ayrılmaya iten şey, 390 kilometrelik bir yay çizen bu 11 adayı olağanüstü kılıyor. Yalıtılmışlık. Güney Atlas Okyanusu'nun öfke nöbetleri. Yılın büyük bölümünde adaları mengene gibi kıskaca alan, yüzen deniz buzları. Kalabalık kuş kolonilerinin uğultusu ve kayalarla buzları kaplayan pisliklerinin berbat kokusu. Penguenleri kayalara çarpan, gemilerin kıyıya yanaşmasını engelleyen dev dalgalar. Ve tüm bunların altında, bu genç –sadece 3 milyon yaşında– volkanik takımadadaki zorlu koşulları önceden kestirilemez kılan, yeryüzünün en hızlı hareket eden tektonik levhalarından biri.
Yine de buraya gelenlerin sayısı çok az... Cook'un adalara 4. Sandwich Kontu'nun adını verip kaçarcasına ayrılmasından, Rus kâşif Fabian von Bellingshausen'in fırtınalarla savaşarak, kuzeyde kalan ve Cook'un gözünden kaçan üç adayı keşfetmesine kadar yaklaşık 45 yıl geçmiş. Fok ve balina avcıları, 19. yüzyılda ve 20. yüzyılın başlarında bu bölgede çalışmış; ancak bu işi başka bir yerde daha kolay koşullarda sürdürebileceklerini anladıklarında onlar da bölgeyi terk etmiş.
Pek çok insanın gidip gördüğü Antarktika Yarımadası'nın aksine, bu adalara turist gitmiyor ve en cesur volkanbilimciler dahi adaları incelemek için büyük ölçüde, havadan gerçekleştirilen incelemelerle yetiniyor. Gemileri parçalayan deniz buzları arasında ilerlemek, yılın ancak dört ayında mümkün oluyor; üstelik çok az sayıda gemici bu zorlu işe girişmeyi göze alıyor.
Antarktika penguenleri, Candlemas Adası yakınlarında bir buzdağının üzerinde.
Antarktika penguenleri, Zavodovski açıklarında dalgalar ve leopar foklarıyla boğuşuyor. Çoğu, kurtulmayı başarıp, yavrularını beslemek için daha sonra geri çıkaracakları krillerle beslenmek üzere denize açılıyor.
Dünyanın bir ucunda ince tüylü yavrularını kollayan Antarktika penguenleri. Bu kuşlar üremek üzere Kasım'dan başlayarak Zavodovski'ye ve diğer adaların çoğuna giderler; Mart'a kadar sıkışık, gürültülü ve pis kokulu koloniler halinde orada kalırlar. Ardından şiddetli kutup kışından kaçmak için kuzeye yüzerler.
Penguenler, Saunders Adası'nda yer kapmak için birbirleriyle çekişiyor
kaynak:national geographic
Güney Sandwich Adaları doğanın sahneye koyduğu tek kişilik bir gösteri. Volkanik patlamaların şekillendirdiği; buzun, rüzgârın ve dalgaların oyup işlediği bu adalarda, kuşlar ve foklardan başka canlı yok. Kaptan James Cook, adaları, güneyde olduğu söylenen bir kıtayı ararken, 1775'te keşfetti. "Yoğun sis, kar fırtınaları, aşırı soğuk ve geminin ilerlemesini engelleyen diğer her şeyle" karşı karşıya kalan Cook, kısa süre içinde pes edip arkasına bile bakmadan bu adaları terk etti.
Ancak Cook'u bölgeden ayrılmaya iten şey, 390 kilometrelik bir yay çizen bu 11 adayı olağanüstü kılıyor. Yalıtılmışlık. Güney Atlas Okyanusu'nun öfke nöbetleri. Yılın büyük bölümünde adaları mengene gibi kıskaca alan, yüzen deniz buzları. Kalabalık kuş kolonilerinin uğultusu ve kayalarla buzları kaplayan pisliklerinin berbat kokusu. Penguenleri kayalara çarpan, gemilerin kıyıya yanaşmasını engelleyen dev dalgalar. Ve tüm bunların altında, bu genç –sadece 3 milyon yaşında– volkanik takımadadaki zorlu koşulları önceden kestirilemez kılan, yeryüzünün en hızlı hareket eden tektonik levhalarından biri.
Yine de buraya gelenlerin sayısı çok az... Cook'un adalara 4. Sandwich Kontu'nun adını verip kaçarcasına ayrılmasından, Rus kâşif Fabian von Bellingshausen'in fırtınalarla savaşarak, kuzeyde kalan ve Cook'un gözünden kaçan üç adayı keşfetmesine kadar yaklaşık 45 yıl geçmiş. Fok ve balina avcıları, 19. yüzyılda ve 20. yüzyılın başlarında bu bölgede çalışmış; ancak bu işi başka bir yerde daha kolay koşullarda sürdürebileceklerini anladıklarında onlar da bölgeyi terk etmiş.
Pek çok insanın gidip gördüğü Antarktika Yarımadası'nın aksine, bu adalara turist gitmiyor ve en cesur volkanbilimciler dahi adaları incelemek için büyük ölçüde, havadan gerçekleştirilen incelemelerle yetiniyor. Gemileri parçalayan deniz buzları arasında ilerlemek, yılın ancak dört ayında mümkün oluyor; üstelik çok az sayıda gemici bu zorlu işe girişmeyi göze alıyor.
Antarktika penguenleri, Candlemas Adası yakınlarında bir buzdağının üzerinde.
Antarktika penguenleri, Zavodovski açıklarında dalgalar ve leopar foklarıyla boğuşuyor. Çoğu, kurtulmayı başarıp, yavrularını beslemek için daha sonra geri çıkaracakları krillerle beslenmek üzere denize açılıyor.
Dünyanın bir ucunda ince tüylü yavrularını kollayan Antarktika penguenleri. Bu kuşlar üremek üzere Kasım'dan başlayarak Zavodovski'ye ve diğer adaların çoğuna giderler; Mart'a kadar sıkışık, gürültülü ve pis kokulu koloniler halinde orada kalırlar. Ardından şiddetli kutup kışından kaçmak için kuzeye yüzerler.
Penguenler, Saunders Adası'nda yer kapmak için birbirleriyle çekişiyor
kaynak:national geographic
