Çünkü Duâ Almıştı

myefsane

Dekan
Katılım
15 Eylül 2006
Mesajlar
6,949
Reaksiyon puanı
49
Puanları
228
Çünkü duâ almıştı



Sahabe-i kiramdan,

Sa'd bin ebî Vakkâs hazretleri

keskin nişancıydı.



Zira

Peygamber Efendimiz,

"sallallahü aleyhi ve sellem"



Onun hakıknda;

- Yâ Rabbî! Sa'dın okunu hedefinden saptırma!

diye dua buyurmuşlardı.



Nitekim Uhud harbinde kâfirler birleşip,

Resulullaha hücum ettiler.



Efendimiz "aleyhisselam", hazret-i Sa'da;

- Yâ Sa'd! Ok atıp püskürt şunları!

diye seslendiler.



O anda,

bir tek "Ok" vardı sadağında

Bu emirle fırlattı onu.



Netîce, tam isabet.

Gırtlağından vurmuştu kâfiri.



Elini, sadağına götürdü.

Yok iken, bir "Ok" daha geldi eline.



Baktı,

Az önce fırlattığı "Ok"tu bu

Attığı ok geri gelmişti.



Yayını gerip, fırlattı aynı "Ok"u.

Bir müşrik daha temizlendi.



Elini, sadağına götürdü,

bir "Ok" daha geldi eline.



Baktı,

Aynı "Ok"tu bu da.

Hiç şaşırmadı. Yayını gerip fırlattı.



Bir kâfir daha yere serilirken,

Aynı "Ok", yine gelip girmişti

sadağına.



Velhâsıl o tek "Ok"la, yüzlerce

kâfir öldürmüştü o gün.​
 

llavinya

Dekan
Katılım
9 Ekim 2006
Mesajlar
7,781
Reaksiyon puanı
92
Puanları
0
Dua etmemin ve dua almamın verdiği huzurla eş değer birşey yok hayatımda.
teşekkürler paylaşım için.
 

calvaria

Profesör
Katılım
25 Mart 2008
Mesajlar
1,616
Reaksiyon puanı
9
Puanları
218
Güzel bi yazı ama Peygamber efendimiz zamanında ki şavaşlarda toplam ölü sayısı kaç ki 100 lerce kişiyi öldürmüş?
 

özel.üye

Asistan
Katılım
25 Eylül 2007
Mesajlar
328
Reaksiyon puanı
4
Puanları
18
Uhud savaşında, müşriklerin üstünlüğü ele geçirdiği ve müslümanların paniğe kapılarak dağıldığı esnada Rasûlüllah (s.a.s)’in yanından ayrılmayıp gövdelerini siper ederek onu korumaya çalışan bir kaç kişiden birisi Sa’d b. Ebi Vakkas (r.a) idi. O, cesaretinden hiç bir şey kaybetmeden ok atmaya devam ediyordu. Sa’d (r.a) ok atmakta mahirdi ve hedefini şaşırmıyordu. Rasûlüllah (s.a.s) ona ok veriyor ve şöyle diyordu: “At Sa’d Anam babam sana feda olsun ” (Müslim, Fezâilü’s-Sahabe, 5; İbn Sa’d, a.g.e., III,141; İbnül-Esîr, el-Kâmil,)i’t-Tarih, Beyrut 1979, II, 155). Rasûlüllah (s.a.s), övgü, rıza ve hoşnutluğu ifade eden bu kelimeleri, ana ve babasını bir arada zikrederek başka hiç kimse için kullanmamıştır (İbn Sa’d, aynı yer).
Sa’d (r.a)’ın Uhud günü gördüğü hizmet ve gösterdiği kahramanlık gerçekten çok büyüktü. Onun bu günde tek başına bin ok attığı rivayet edilmektedir (Üsdül-Ğâbe, II, 367).
 
Üst