Merhaba forum... Belki sıkılmış olan vardır benim böyle yazılarımdan bunun için kusura bakmasın çünkü anlatacak kimsem yok..Normalde ev iş hariç tamamen yanlızım işe mecburen gidiyorum hiç içimden gelmiyor ama ekmek parası işte..Psikolojim yerin de değil kesinlikle ve çok karışık kötü galiba bende emin değilim bazen ruh halim değişiyor...Ve bu anlattıklarımı Başkalarına da söylemek istİYoyrum ama nafile.. İşe başlayınca(4 aydır) Psikilojim tamamen kötüleşti geçen yıllar evdeydim asosyaldim kabul ama yanlızlık dışında bir şey yoktu çok olmasa da mutluydum ya o yılları acayıp arar oldum çok eğil 2 3 yıl ..İş psikolojisi ayrı mı yoksa bana mı öyle geliyor bu arada? ŞU anda tam yoğun hisssetiğim duygular hayattan zevk almama ama sürekli oluyor sanki bazen ağlamak ister ya insan ağlayamaz öylede oluyor bu aralar..Ciddiye kesinlikle alınmıyorum..Bazen nefes bile zor alıyorum sanki bana mı öyle geliyor yoksa geçici mi zaten pek pozitif biri değildim baştan beri ama çok yorulum acayip çok hemde.. Belki şimdi tam anlatamıyorum durumumu çünkü doğruu dürüst düşünemiyorum bile... Çocuk diyebilirsiniz ama geçeceğini de pek sanmıyorum... Yemin ederim ben o eski günlerimi çok özledim be
artık yemek bile yeme ihitiyacı bile tam duyamıyorum...insanların ezmesinden dalga geçmesinden cidiye almamasından yanlızlıktan çok yoruldum..(BU YAZI BENİ BELKİ BİRAZ DA OLSA ANLAYANLARA YAZILMIŞTIR) iyi geceler... Ve okuyan herkese çok çok teşekkürler...