ALPARS
Profesör
- Katılım
- 2 Ağustos 2011
- Mesajlar
- 3,883
- Reaksiyon puanı
- 8
- Puanları
- 218

Hepimizin ortak noktasıydı çocuklugu.Kimi karanlık yetimhanelerde büyümüş kimileri beton duvarları arasında.Tek ortak noktamızdı çocuk olmamız.Her ne kadar kaderlerimiz ayrı olsa da.
Düşünüyorum da şimdiki çocuklar çocukluk yaşayamadan ergenliğe ulaşiyor.Daha yedi yaşında tanışıyorlar bilgisayarla.Bakmayın siz onun bilgi saydığına düzgün kullanılmadığı takdirde en az bir uyuşturucu kadar tehlikeli ve bağımlısı olunabiliyor.O yüzden çocuklar daha küçük yaşlarda ebeveyn kontrolünde bilgisayar kullanmadıkları için saatlerce bilgisayar başında geçiriyorlar.Ta ki yatma vakti gelene kadar.
Geçenlerde sosyal paylaşım sitesinde gezinirken gördüğüme inanmak istemedim.Henüz 7-8 yaşlarında oyun çagındaki çocuk kendine sosyal ağ hesabı açılmış.Sonuçta oyun çağındaki çocuk.Bilmiyor ki oyuncak tutacak eli fare tutuyor klavye tutuyor.Bu çocuk ne geziyor diyorsunuzdur.Manita tavlayacak hali yoktur herhalde.

Kim bilir iki üç video izliyor,saçma sapan küfür dolu sayfalarda dolaşıp,metin2 gibi bağımlılık yapan oyunlara takılıp gününü geçiriyor.
Çocukluk buysa eğer bizim yaşadığımız neydi?
Belki de bana antika diyeceksiniz,çagımiz teknoloji çagi bırak bu lafları bak işine dersiniz dersinizde asosyalliğe yakalanmış gençlik sayımız gittikçe artıyor.Buna ne dersiniz?
Teknolojiyi severim,takip edilmesi bir alan ancak bağımlısı olunabilecek bir alan değil.
Ne bileyim çocukları başka yerlerde görmeye alışmışken internet salonlarının dolup taşması neyi gösteriyor sizce.Gidin bakın derim.Yüzde 80e yakın online oyun oynuyorlar.Bağımlısı oldukları oyunlar onları sosyal hayattan uzaklaştırmışken neden halen bu tür şeyler birileri tarafından kontrol altına alınmıyor?
Bugün mahallelerimiz,parklarımız bom boş,iki üç çocuk oynuyor sadece.
Eminim ki iki üç sene sonra bu anlattığım noktaya gelecekler maalesef.
Dilerim ki Allahtan asosyal bir gençliğimiz olmaz.
Aceleyle yazdım imla vb. hatalar olduysa affola...

Mustafa A.