maxxdump
Dekan
- Katılım
- 2 Nisan 2008
- Mesajlar
- 6,377
- Reaksiyon puanı
- 6
- Puanları
- 218
- Yaş
- 40
Yorum ne zaman yapılır? Mucize nedir? İstatistik ve olasılık hesapları ne zaman işe yaramaz? Kafamda şu an tüm bu sorular dönüp duruyor. Lineker'in Almanlar hakkında söylediği efsaneleşmiş sözünü Türkiye'ye uyarlayıp yazıyorum. Ancak aynı anda NTV yorumcuları da aynı cümleleri sarfediyor. Belli ki, herkes aynı şeyleri düşünüyor, aynı şeyleri hissediyor.
Bir yandan da düşünüyorum: acaba o golü hiç yemeseydik ve son dakikada bulduğumuz bir gol ile kazansaydık, ya da 0-0 sonrası penaltı atışları ile kazansaydık daha mı çok sevinirdim? Bilmiyorum, çünkü yediğimiz golün şoku, beraberlik golünün inanılmazlığı ve penaltıların çoşkusu; herşey o kadar hızlı oldu ki, duygularımın bu kadar değişikliği kaldırabildiğinden emin değilim.
Kuantum fiziğine göre, olaylar arasındaki etkileşimlerin gelecekte hangi olaylarla sonuçlanacağını değil, hangi olayların olasılığının daha fazla olduğunu söyleyebiliriz. Herhalde Hırvatistan 119. dakikada golü bulduğunda, bu golün sonrasında gerçekleşecek olanlara kapı açma olasılığı tüm olasılıklar içinde en sonuncusuydu. 120 dakika katı ve disiplinli savunma yapan Hırvatların maçı bitirme çabası içerisinde çözülmeleri, beraberlik golünü yemeleri, sonrası penaltılara büyük bir moral çöküntüsüyle başlamaları kimsenin aklına gelmeyecek bir senaryoydu.
Benzer şekilde, sanırım Portekiz – Türkiye karşılaşmasını seyreden birine Portekiz eve dönerken, Türkiye'nin yarı finale çıktığını söylesek, herhalde şaka yaptığımızı düşünürdü.
Özet…
Karşılaşma hakkında ne yazsak boş. Ne bahsedeyim ki;
· 119 dakika boyunca seyrettiğim en kötü karşılaşmalardan biri olduğunu mu? İsviçre ve Çek Cumhuriyeti karşılaşmalarında en azından 20-30 dakika civarı iyi futbol oynayan milli takımımızın bu kez 5 dakika bile iyi oynamadığından/oynamasına izin verilmediğinden mi?
· 90 dakika boyunca kırmızı-beyaz formalı oyuncuların –gördüğüm kadarıyla- rakip ceza sahasında 1 kere bile, evet "bir" kere bile topa dokunamamış olmasından mı? Bu akıl almaz istatistiğin uzatma dakikalarında Tuncay ve Semih'in bireysel girişimleriyle değiştiğinden mi?
· Buna karşılık Hırvatların savunmamızın desteğiyle bulduğu pozisyonlarda inanılmaz goller kaçırdığından mı? Direkten dönen ve sonrasında boş kaleye atamadıkları golün de ayrı bir mucize olduğundan mı? (Portekiz karşılaşması sonrası direkler için 13. oyuncumuz demiştim, ancak 12.liğe terfi ettiğini söylemeliyim..)
· 121 dakika boyunca yüksekten oynadığımız tek bir topu bile alamayaşımızdan mı? Golü atmış olduğumuz karşılaşmanın son pozisyonunun, aynı zamanda karşılaşmada aldığımız ilk hava topu olduğundan mı?
· Hırvatistan gibi iyi savunma yapan bir takıma Çek maçının son 15 dakikasındaki düzenle ve taktikle başlamanın intihar olduğundan mı? 20. dakikada doğal olarak yorulan ve kalelerinde inanılmaz bir pozisyon gördüğünde güven sıkıntısı yaşayan oyuncularımızın bir anda oyundan düşmesinden mi?
Hepsi anlamsız kalıyor. Dünya tarihinin en inanılmaz geriden gelişlerini yaşıyoruz. Karşılaşmalarımız tüm dünyada heyecanla izleniyor artık. Konuştuğum insanların çoğu muhteşem bir final için 85 dakika işkenceye değdiğinden bahsediyor. Çünkü ne kadar eleştirsek de, oyuncularımızın dün geceki mücadeleyi yapması ve golü son düdüğe kadar kovalaması alkışlanacak bir başarıdır. Özellikle de bu kadar sakat ve cezalı oyuncumuz varken.
Öte yandan, Hırvatların elenmesine ayrıca çok sevindiğimi de belirtmeliyim. Gruptaki maçlarını tamamen katı bir takım savunmasıyla ve ani ataklarla kazanan Hırvatlar, bana göre 4 yıl öncenin Yunan takımından biraz farklıydı. Böyle bir takımı kupanın dışına ittiğimiz için de ayrıca mutluyum.
Almanlar…
Çalıştığım şirket gereği Alman meslaktaşlarım ile yakın iletişim içindeyim. Çoğu Türkiye ile çalışmaktan çok mutlu. Kendi katı disiplinleri içinde bizim sıcaklığımızı eritenler neredeyse fanatik taraftarlarımız haline gelmiş durumda. Turnuva başından beri bizi destekliyor ve her galibiyetimizden sonra arıyorlar. Hafta başından beri Almanya'nın yarı final oynayacağından ve muhtemelen yarı finalde karşılaşacağımızdan bahsediyorduk. Nitekim gerçekleşti. O karşılamanın yorumunu da hafta başında yapmaya çalışacağız. İlk 85 dakikası ve son 5 dakikası olarak...
Kaan Tuçbilek
not: Yazı spor bölümünden buraya taşınmıştır.
Bir yandan da düşünüyorum: acaba o golü hiç yemeseydik ve son dakikada bulduğumuz bir gol ile kazansaydık, ya da 0-0 sonrası penaltı atışları ile kazansaydık daha mı çok sevinirdim? Bilmiyorum, çünkü yediğimiz golün şoku, beraberlik golünün inanılmazlığı ve penaltıların çoşkusu; herşey o kadar hızlı oldu ki, duygularımın bu kadar değişikliği kaldırabildiğinden emin değilim.
Kuantum fiziğine göre, olaylar arasındaki etkileşimlerin gelecekte hangi olaylarla sonuçlanacağını değil, hangi olayların olasılığının daha fazla olduğunu söyleyebiliriz. Herhalde Hırvatistan 119. dakikada golü bulduğunda, bu golün sonrasında gerçekleşecek olanlara kapı açma olasılığı tüm olasılıklar içinde en sonuncusuydu. 120 dakika katı ve disiplinli savunma yapan Hırvatların maçı bitirme çabası içerisinde çözülmeleri, beraberlik golünü yemeleri, sonrası penaltılara büyük bir moral çöküntüsüyle başlamaları kimsenin aklına gelmeyecek bir senaryoydu.
Benzer şekilde, sanırım Portekiz – Türkiye karşılaşmasını seyreden birine Portekiz eve dönerken, Türkiye'nin yarı finale çıktığını söylesek, herhalde şaka yaptığımızı düşünürdü.
Özet…
Karşılaşma hakkında ne yazsak boş. Ne bahsedeyim ki;
· 119 dakika boyunca seyrettiğim en kötü karşılaşmalardan biri olduğunu mu? İsviçre ve Çek Cumhuriyeti karşılaşmalarında en azından 20-30 dakika civarı iyi futbol oynayan milli takımımızın bu kez 5 dakika bile iyi oynamadığından/oynamasına izin verilmediğinden mi?
· 90 dakika boyunca kırmızı-beyaz formalı oyuncuların –gördüğüm kadarıyla- rakip ceza sahasında 1 kere bile, evet "bir" kere bile topa dokunamamış olmasından mı? Bu akıl almaz istatistiğin uzatma dakikalarında Tuncay ve Semih'in bireysel girişimleriyle değiştiğinden mi?
· Buna karşılık Hırvatların savunmamızın desteğiyle bulduğu pozisyonlarda inanılmaz goller kaçırdığından mı? Direkten dönen ve sonrasında boş kaleye atamadıkları golün de ayrı bir mucize olduğundan mı? (Portekiz karşılaşması sonrası direkler için 13. oyuncumuz demiştim, ancak 12.liğe terfi ettiğini söylemeliyim..)
· 121 dakika boyunca yüksekten oynadığımız tek bir topu bile alamayaşımızdan mı? Golü atmış olduğumuz karşılaşmanın son pozisyonunun, aynı zamanda karşılaşmada aldığımız ilk hava topu olduğundan mı?
· Hırvatistan gibi iyi savunma yapan bir takıma Çek maçının son 15 dakikasındaki düzenle ve taktikle başlamanın intihar olduğundan mı? 20. dakikada doğal olarak yorulan ve kalelerinde inanılmaz bir pozisyon gördüğünde güven sıkıntısı yaşayan oyuncularımızın bir anda oyundan düşmesinden mi?
Hepsi anlamsız kalıyor. Dünya tarihinin en inanılmaz geriden gelişlerini yaşıyoruz. Karşılaşmalarımız tüm dünyada heyecanla izleniyor artık. Konuştuğum insanların çoğu muhteşem bir final için 85 dakika işkenceye değdiğinden bahsediyor. Çünkü ne kadar eleştirsek de, oyuncularımızın dün geceki mücadeleyi yapması ve golü son düdüğe kadar kovalaması alkışlanacak bir başarıdır. Özellikle de bu kadar sakat ve cezalı oyuncumuz varken.
Öte yandan, Hırvatların elenmesine ayrıca çok sevindiğimi de belirtmeliyim. Gruptaki maçlarını tamamen katı bir takım savunmasıyla ve ani ataklarla kazanan Hırvatlar, bana göre 4 yıl öncenin Yunan takımından biraz farklıydı. Böyle bir takımı kupanın dışına ittiğimiz için de ayrıca mutluyum.
Almanlar…
Çalıştığım şirket gereği Alman meslaktaşlarım ile yakın iletişim içindeyim. Çoğu Türkiye ile çalışmaktan çok mutlu. Kendi katı disiplinleri içinde bizim sıcaklığımızı eritenler neredeyse fanatik taraftarlarımız haline gelmiş durumda. Turnuva başından beri bizi destekliyor ve her galibiyetimizden sonra arıyorlar. Hafta başından beri Almanya'nın yarı final oynayacağından ve muhtemelen yarı finalde karşılaşacağımızdan bahsediyorduk. Nitekim gerçekleşti. O karşılamanın yorumunu da hafta başında yapmaya çalışacağız. İlk 85 dakikası ve son 5 dakikası olarak...
Kaan Tuçbilek
not: Yazı spor bölümünden buraya taşınmıştır.
