Çay Aşkı

[by efsane]

Sabah güneşinin altında çay içmek gibiydi senin aşkın.
Bakışların ruhumu ısıtırken, sözlerin içimi ısıtırdı.
Sen ince belli bardak misali zarif ve asildin.
Güneş ışınları bile sana ayak uydurmak zorunda kalırdı.
Ama sen bir sabah;
Şeker bile atmadan karıştırdın tüm duygularımı, hayallerimi.
Sadece bir fırt çekip bıraktın, gittin.
Beni kimlerin temizlediğini umursamadan.
Ben orada bulanık kaldım, hayattan kopmuş bir halde.​