Bu dünya O var diye yaratıldı

[llavinya]

Dediler bana -Bu dünya O var diye yaratıldı-
Geldim dünyaya, açtım gözlerimi, aradı bu gözler seni
Ama sen yoktun...
Haber göndermişsin
-Kardeşlerime selam olsun- demişsin...
Seni göremeyen kardeşlerine selam
Senden gelen selama can kurban Ya Resûlallah.

Sen ki eşsiz tebessümüyle kalpleri anahtarsız açan,
Sen ki dört mevsim açan gül,
Sen ki bir yavrucağın kuşu ölmüş diye taziyeye giden ince gönül,
Sen ki harbe en önde giden korkusuz cengaver.
Çocukların bile fikrini soran büyük düşünür,
İsmi Allah la yazılacak kadar şereflisin.

Bir hayvan ölüsünden herkes uzaklaşırken
Onun güzel dişlerini görecek göz vardı sende...
Selam vermeyi çok sevmene rağmen
Tembellik yapana bunu layık görmeyecek kadar çalışkandın sen.

Çocuklarla oyun oynayan alçak gönüllü sevgi güneşi,
İki kurbanlığın oğlu olarak asildin sen.
Can düşmanlarının malını emanet ettiği,
Sözüne güvendiği emindin sen

Hz. Yusuf tan güzel, tüm insanlar içinde özeldin sen
İnci dişlerinin arasından çıkanlarla kimsenin incinmediği yürektin sen.

Sen yürüyünce dağlar erirdi, mahlûkat selam verirdi sana,
İftira atanlar üzünce seni melekler öperdi yanaklarından

Münkirler ağlatınca Amine yoktu ki kucaklasın seni?
Abdullah görmedi nasıl cezalandırsın kafirleri?
Ama Rabbin vardı, alemleri senin için yaratan Rabbin...
Miraca çıkardı seni, sevgiliyi görmek herşeye değerdi.

Bahiranın bahçesindeki kuruyu yeşerten sevgili !
Gel ey nebi.
Gönlümün bozkırları seni bekler.
Seni sevmek her ruhun yiyeceği, içeceği,
İlahi aşkın gıdası seni sevmekten geçer.
Benim sevgim nedir ki?
Ayçiçeğinin güneşe olan sevgisi...
Önemli olan güneşin, ayçiçeğine ışık göndermesi.
Sana öylesine muhtacım ki...
Ölesine muhtaç...

Kaynak

 

[ashabulyemin]

Kardeşlerime selam olsun- demişsin...
Seni göremeyen kardeşlerine selam
Senden gelen selama can kurban Ya Resûlallah.
Allah[cc]razı olsun
Efendimiz[sav]bir sohbetinde bizleri kardeşi olmakla onurlandırıyor onu görmeden biat ettiğimiz için
her okuduğumda içimdeki hasret bir kat daha artar
bir umudumuz var müslüman daima umut içinde olmalı
insan sevdiğinle beraberdir
alimler peygamberlerin varisidir
Ya Resulullah[sav]mürşidlerimizi senin varisin olduğu için seviyoruz
kokun onlara siyaret etmiş ''Çarşamba''nın kokusu buralara geliyor

 

[lutfu]

allah razı olsun böyle güzel paylaşımın için

 

[yemliha]

arşivi incelerken ilavinya ablamın bu güzel paylaşımına rastladım bu günlerede tam uyar hani
Allahümme salli ala muhammedin ve alihi ve sahbihi ve barik ve sellim.

 

[habibineccar]

sdn Kutlu doğum etkinlikleri
varmısınız mevlit kandilinde olduğu gibi buraları Gül[sav]bahçesine çevirmeye
allahümme salli ala muhammedin ve ala ali muhammedin kema salleyte ala ibrahime ve ala ali ibrahime inneke hamidün mecid
allahümme barik ala muhammedin ve ala ali muhammedin kema barekte ala ibrahime ve ala ali ibrahime inneke hamidün mecid

 

[llavinya]

salavat-ı şerifeyi dile getirmek ne büyük bir marifet aslında.

 

[Gfbercan]

Câbir -radiyallahu anh-den rivâyet edildiğine göre;
Resulullah -sallallahu aleyhi ve sellem-:
"Allah'ın ilk yarattığı şey benim rûhumdur." deyince Cibrîl hayret etmişti.
Resulullah -sallallahu aleyhi ve sellem- Cibrîl'in bu husustaki hayretini görünce,

Cibrîl'e: "Ey Cibrîl! Kaç yaşındasın?" buyurdu.
Cibrîl: "Bilmiyorum! Fakat dördüncü perdede bir yıldız vardı, her yetmiş senede bir defâ çıkardı. Ben onu yetmiş bin defâ gördüm." cevâbını verdi.

Bunun üzerine Resulullah -sallallahu aleyhi ve sellem-:
"Allah'ın izzetine yemin ederim ki o yıldız benim!" buyurdu.

Sonra Resulullah -sallallahu aleyhi ve sellem-: "Vahiy sana nereden geliyor?" diye sordu.

Cibrîl: "Ben göklerde ve yerlerde dolaşırken bir zil sesi duyarım, duyunca Beytü'l-ma'mûr'a giderim ve vahyi oradan alıp yeryüzündeki nebî ve resullere veririm." dedi.
Resulullah -sallallahu aleyhi ve sellem- ona:
"Şimdi Beytü'l-ma'mûr'a git ve benim isim ve nesebimi orada söyle!" buyurdu.
Bunun üzerine Cibrîl hemen sür'atle Beytü'l-ma'mûr'a gitti ve Resulullah -sallallahu aleyhi ve sellem-in buyurduğu gibi isim ve nesebini söyledi. Daha önce hiç açılmayan Beytü'l-ma'mûr'un kapısı ilk defâ o zaman açıldı, Cibrîl Aleyhisselâm Beytü'l-ma'mûr'un içinde Resulullah -sallallahu aleyhi ve sellem-i oturmuş olarak gördü. Hayret ederek hızla yeryüzünde Resulullah'ın bulunduğu yere indi, Resulullah'ı daha önce Câbir'le konuşurken bıraktığı yerde gördü. Sonra tekrar Beytü'l-ma'mûr'a döndü, Resulullah'ı orada yine oturmuş olarak buldu. Sonra tekrar yeryüzüne indi, bu defâ yine Câbir'le konuşurken gördü. O zaman Cibrîl Aleyhisselâm Câbir -radiyallahu anh-e: "Resulullah -sallallahu aleyhi ve sellem- yerini hiç terketti mi?" diye sordu.

Câbir: "Hayır ey Arab kardeş! Bizim konuştuğumuz mevzu sen bizden ayrıldığın zamandan beri hâlâ bitmedi, konuşmaya devâm ediyoruz." cevâbını verdi.
Bunun üzerine Cibrîl, Resulullah'a:
"Eğer vahiy senden sana ise, aracı olmamdaki hikmet nedir?" deyince, Resulullah -sallallahu aleyhi ve sellem-:
"Bu teşrî' (insanlar arasında hüküm vermek) içindir, ey kardeşim Cibrîl!" buyurdu ve ardından şu Âyet-i kerîme'yi okudu:
"Sana onun (Kur'ân'ın) vahyi bitmeden önce Kur'ân'ı okumakta acele etme ve: 'Rabb'im! İlmimi arttır!' de!" (Tâ-hâ: 114) [Muhammed el-Burhânî, "et-Tebriatü'z-Zimme", s. 100-101]
Cebrail A.S. Yaşı - DelikanForum.NET