Ottomanzo
Doçent
- Katılım
- 25 Temmuz 2008
- Mesajlar
- 746
- Reaksiyon puanı
- 7
- Puanları
- 0
DİYALEKTİK... Tez, antitez ve sentez...
Şimdi gelin "tezden" başlayalım, "antitezi" yazalım ve "sentez" ile bitirelim...
iki farklı bakış açısından "bir noktaya" bakalım...
Bir "ülke" düşünün; silahlı kuvvetleri ülke içinden ve dışından en ağır saldırılara maruz kalsın!
Bir "ülke" düşünün; en değerli askeri insan kaynakları çok ağır bir psikolojik saldırı altında yön bulmaya çalışsın!
Bir "ülke" düşünün; askerlerini "sivil mahkemelere" gece yarısı el kaldıranlar ile sevk etsin! Ne askeri makamların ne de Yargı'nın "fikri" sorulsun!
Bir "ülke" düşünün; askerleri kendini savunmak için en "üst rütbeli 40 generalini" kamuoyu önünde "bir araya" getirsin!
Bir "ülke" düşünün; "asker" düşmanlığı ile "sivilleşme" birbirine karışsın!
Bir "ülke" düşünün; askere saldırmanın dayanılmaz hafifliği "demokratikleşme" rüzgârı ile savrulup, solunan havaya karışsın!
Daha birçok satır yazarım ama yazmayacağım... Gerisini siz tamamlayın ve "diyalektiğin" ilk bölümünü oluşturun...
Şimdi "karşı tarafa geçelim" ve oradan bakarak yazalım...
Bir "ordu" düşünün; 1980 yılında yönetime el koyup, 650 bin vatandaşını "yabancılar" istedi diye "etkisiz" hale getirsin!
Bir "ordu" düşünün; kendi vatandaşını "potansiyel tehdit" olarak algılasın!
Bir "ordu" düşünün; attığı en sert adım, bazı ükelerde "bizim çocuklar başardı" diye sevinçle karşılansın!
Bir "ordu" düşünün; sırf Rusya'ya gitmek istedi diye "başbakanı" assın!
Bir "ordu" düşünün; içerideki "hâkim güçlerin" yerini koruma oyunlarına maalesef "bilmeden" alet olsun!
Bir "ordu" düşünün; kendi erinin annesini "kılıksız" diye orduevinin bahçesine almasın!
Bir "ordu" düşünün; yabancı güçlerin oyunları ile "kendi dinine karşıymış" gibi yanlış bir "pozisyonda" kalsın!
Bir "ordu" düşünün; yüz binlerce çocuğun babasını "12 Eylül ve sonrası sabahlarda, sırf küresel güçler düşünmeyen bir toplum istedi" diye, evinden alsın ve aylarca, yıllarca sonra "özür dileriz" diye geri göndersin!
Bu satırları da uzatabilirim ama uzatmayacağım...
Sevgili dostlarım, TSK bizim gözbebeğimiz! Canımız, kendimiz! Yaşananlara bazı noktalarda "yüreğim sızlıyor" ama bir de gerçek var; maalesef, ama maalesef, TSK da zamanında, 1960'ta, özellikle 1980 sonrasında, "kendi halkına" dış destekli "senaryolar" eşliğinde "kibar ve olması gerektiği" gibi davranmadı. Buna rağmen üç-beş yıl sonra "geri dönen babalar" çocuklarına, "Olsun, bu bizim ordumuz" demeyi bildiler!
Bugün içeriden-dışarıdan TSK'ya "saldırı" varsa ve halk gerekli tepkiyi vermiyorsa, şuuraltı "körelmişse"; TSK "bunu 1960 ve 1980 sonrasında" attığı adımlarda aramalı.
Şimdi "sentez" kısmına geçiyorum ve Türk halkına sesleniyorum: TSK bizim her şeyimiz... Geçmişte TSK'yı yönetenler "dış destekli" oyunlar ile "hata yapmış" olabilirler... Ülkeyi yöneten siyasi "otoriteler de" BİZİZ! "Gözbebeğimiz!" Bizden birileri! Onlar da her alanda "yanlışlara" imza atmış olabilirler. Ama inanın, zaman "askerimiz ile sivil otoritemizi" birbirine düşürmek ve yeni oyunlar tezgâhlamak isteyenlere kanma zamanı değil!
Zaman "bir" olma; araya giren "nifak tohumlarını" patlamadan yok etme, çıkanları da koparma, 1980 sonrası "TSK'nın Türk halkının şuuraltında yarattığı tahribatı" düzeltme, siyasetçimiz ile askerimizi "sıfırdan" başlatma zamanı!
Bu noktada, tarihi dönemeç öncesi, herkese sesleniyorum... Çok büyük hatalar yaptık. Yaptırıldık. Türkiye içinde ve dışında "menfaat" odakları, kendi çıkarlarını korumak adına darbe de tezgâhladılar, "irtica" oyunu da oynadılar. Şimdi buna "dur" deme zamanı ve bu fırsatı kaçırmayalım! Türk halkı sizden "birlikte olmayı" ve Türkiye'nin asıl düşmanlarına karşı "ittifak" kurmayı bekliyor! Unutmayın, öyle zor bir dönemden geçiyoruz ki; tarih ayrışanları asla affetmeyecek! Bu ülke bizim, hepimizin!
Yiğit Bulut
Şimdi gelin "tezden" başlayalım, "antitezi" yazalım ve "sentez" ile bitirelim...
iki farklı bakış açısından "bir noktaya" bakalım...
Bir "ülke" düşünün; silahlı kuvvetleri ülke içinden ve dışından en ağır saldırılara maruz kalsın!
Bir "ülke" düşünün; en değerli askeri insan kaynakları çok ağır bir psikolojik saldırı altında yön bulmaya çalışsın!
Bir "ülke" düşünün; askerlerini "sivil mahkemelere" gece yarısı el kaldıranlar ile sevk etsin! Ne askeri makamların ne de Yargı'nın "fikri" sorulsun!
Bir "ülke" düşünün; askerleri kendini savunmak için en "üst rütbeli 40 generalini" kamuoyu önünde "bir araya" getirsin!
Bir "ülke" düşünün; "asker" düşmanlığı ile "sivilleşme" birbirine karışsın!
Bir "ülke" düşünün; askere saldırmanın dayanılmaz hafifliği "demokratikleşme" rüzgârı ile savrulup, solunan havaya karışsın!
Daha birçok satır yazarım ama yazmayacağım... Gerisini siz tamamlayın ve "diyalektiğin" ilk bölümünü oluşturun...
Şimdi "karşı tarafa geçelim" ve oradan bakarak yazalım...
Bir "ordu" düşünün; 1980 yılında yönetime el koyup, 650 bin vatandaşını "yabancılar" istedi diye "etkisiz" hale getirsin!
Bir "ordu" düşünün; kendi vatandaşını "potansiyel tehdit" olarak algılasın!
Bir "ordu" düşünün; attığı en sert adım, bazı ükelerde "bizim çocuklar başardı" diye sevinçle karşılansın!
Bir "ordu" düşünün; sırf Rusya'ya gitmek istedi diye "başbakanı" assın!
Bir "ordu" düşünün; içerideki "hâkim güçlerin" yerini koruma oyunlarına maalesef "bilmeden" alet olsun!
Bir "ordu" düşünün; kendi erinin annesini "kılıksız" diye orduevinin bahçesine almasın!
Bir "ordu" düşünün; yabancı güçlerin oyunları ile "kendi dinine karşıymış" gibi yanlış bir "pozisyonda" kalsın!
Bir "ordu" düşünün; yüz binlerce çocuğun babasını "12 Eylül ve sonrası sabahlarda, sırf küresel güçler düşünmeyen bir toplum istedi" diye, evinden alsın ve aylarca, yıllarca sonra "özür dileriz" diye geri göndersin!
Bu satırları da uzatabilirim ama uzatmayacağım...
Sevgili dostlarım, TSK bizim gözbebeğimiz! Canımız, kendimiz! Yaşananlara bazı noktalarda "yüreğim sızlıyor" ama bir de gerçek var; maalesef, ama maalesef, TSK da zamanında, 1960'ta, özellikle 1980 sonrasında, "kendi halkına" dış destekli "senaryolar" eşliğinde "kibar ve olması gerektiği" gibi davranmadı. Buna rağmen üç-beş yıl sonra "geri dönen babalar" çocuklarına, "Olsun, bu bizim ordumuz" demeyi bildiler!
Bugün içeriden-dışarıdan TSK'ya "saldırı" varsa ve halk gerekli tepkiyi vermiyorsa, şuuraltı "körelmişse"; TSK "bunu 1960 ve 1980 sonrasında" attığı adımlarda aramalı.
Şimdi "sentez" kısmına geçiyorum ve Türk halkına sesleniyorum: TSK bizim her şeyimiz... Geçmişte TSK'yı yönetenler "dış destekli" oyunlar ile "hata yapmış" olabilirler... Ülkeyi yöneten siyasi "otoriteler de" BİZİZ! "Gözbebeğimiz!" Bizden birileri! Onlar da her alanda "yanlışlara" imza atmış olabilirler. Ama inanın, zaman "askerimiz ile sivil otoritemizi" birbirine düşürmek ve yeni oyunlar tezgâhlamak isteyenlere kanma zamanı değil!
Zaman "bir" olma; araya giren "nifak tohumlarını" patlamadan yok etme, çıkanları da koparma, 1980 sonrası "TSK'nın Türk halkının şuuraltında yarattığı tahribatı" düzeltme, siyasetçimiz ile askerimizi "sıfırdan" başlatma zamanı!
Bu noktada, tarihi dönemeç öncesi, herkese sesleniyorum... Çok büyük hatalar yaptık. Yaptırıldık. Türkiye içinde ve dışında "menfaat" odakları, kendi çıkarlarını korumak adına darbe de tezgâhladılar, "irtica" oyunu da oynadılar. Şimdi buna "dur" deme zamanı ve bu fırsatı kaçırmayalım! Türk halkı sizden "birlikte olmayı" ve Türkiye'nin asıl düşmanlarına karşı "ittifak" kurmayı bekliyor! Unutmayın, öyle zor bir dönemden geçiyoruz ki; tarih ayrışanları asla affetmeyecek! Bu ülke bizim, hepimizin!
Yiğit Bulut
