Aşkın Karanlık Metali

[emelden]

Karanlıkta duruyorum aşk vurmasın yüzüme
Dokunmasın kimse bana
Kimse ulaşamasin artık tenimin incinen yerlerine...
Uyanmasın bir daha etimdeki yaralı hayvan
Zamanın siyah deltasında çürümek istiyorum
Biliyorum artık kimse yok kimsesizliğime...

Biliyorum aşka kimse yok
Aşkın karanlık metali soğuyor yüreğimin derinliklerinde...
Aşklarım, arkadaşlarım, dostlarım
Dağılıp gitti herkes
İçimi sızlatacak kimse kalmadı içimde...

Murathan Mungan

 

[llavinya]

Güzel bir seçim Emel.

İçimi sızlatacak kimse kalmadı içimde...

bu cümleyi kurabilmek bir yönüyle zorken bir yönüyle güzel bir duruma sebep olacaktır.

 

[Rom.]

İçimi sızlatacak kimse kalmadı içimde...



Çok Güzel Bir şiir TEşekkürler...