Anlatamadım kendimi sana. Yaşaman lazımdı belki.

[xismailaydin]

On yıl önce bugün ayrıldım evden.
Gölcük'ten Ankara'ya; okumak için.
Vardığımda Ankara'ya;
Hiç gitmemiştim sanki...
Sonra Bursa'ya gittim lise için.
Ankara'yı da yanımda götürmüştüm.
Ayrılmamıştım ki Ankara'dan;
Hiç gitmemiştim sanki...
Sakarya Üniversitesi'ne başladığımda,
Ayrılmamıştım evden.
Her gidişimde Sakarya'ya,
Bursa ve Ankara'yı da götürüyordum.
Ayrılmamış gibi;
Hiç gitmemiştim sanki...
Yıllar sonra geçtiğimiz Mart ayı,
Geldim tekrar Ankara'ya.
Benim taşıdığım Ankara değildi,
Hiç gitmediğim Ankara değil.
Bursa'ya gitsem yine;
O da mı böyle olacak?
Benimle olan Bursa'yı
Bulamayacak mıyım?

Hiç gelmedim sanki Ankara'ya da...
Zamandan sonra mekanlar da anlamını yitiriyor.
Sanki değil; apaçık, göz göre göre.

Birçok insan girdi hayatıma ve çıktı,
Sanki hiç çıkmamışlar gibi...
Ne memleketimi özledim bu yüzden
Ne de arkadaşlarımı.

Ama sen öyle olmadın;
Olamazdın ki!
Yanında hissettiğimde bile kendimi,
Özlemeye devam ediyordum ben seni.

Varlığımı hissedemiyorum yokluğunda.
Hiçbirşey değil seninle olduğu gibi.

Derdim ya hep;
Mekanları güzelleştiren insanlardır diye.
Değil işte, öyle değil...
Yanılmışım.
Sadece senmişsin o.
Hiçbirşey değil seninle olduğu gibi.

-------------------------------
Tayfun Talipoğluluğum tuttu.
Sevdiğim insana bir düz yazı yazayım dedim ama çok şiirsel oldu.
Burada da paylaşmak istedim.
-------------------------------
Ekleme: On yıl önce bugün Gölcük'te okullar sıkıntılı olduğu için yatılı okula Ankara'ya gitmiştim.