Doğum günü kutlamayı istememe hissiyatı

[Beholder]

Bu galiba bendemi oluyor yoksa genelde varmı? Çünkü artık doğum gününe eğlence olarak bakamıyorum çünkü kafama şu düşünce yerleşti:
Doğum gününde aslında kaçınılmaz ecel e 1 yıl daha yaklaşılır.

Düşünce bu benim gibi bu düşüncede olan varsa lütfen cevap olarak bi şeyler yazabilirlermi? Çünkü bu konuda kendimi yalnız hissediyorum

 

[KamtariR]

Dediğiniz doğru, ben de aynı şekilde düşünüyorum. Ama bu beni mutlu ediyor.

Ecel bir yok oluş değil, yeni bir başlangıç. İlkbaharda açan yeşeren, yazda meyve veren, sonbaharda bütün sezonun yükünü döken ağaçların kışın kefen gibi beyaz kar örtüsüne bürünmesi, ama her şeye rağmen yeniden ilkbaharda yeni bir doğuş ile taptaze bir hayata başlaması gibi...

 

[Hakkı Alkan]

Ecel ile alakası yok ama ben de gereksiz buluyorum. Kendi doğum günümü ailem kutluyor. Karşı çıkamıyorum

 

[Dora]

18 yaşıma girdiğim heyecanımı özlüyorum. Aynı fikirleri paylaşıyoruz. Artık doğum günü geldiği zaman bir heves kalmamış oluyor içimde, bir an önce bir sonraki güne geçip gereksiz kutlamalardan arınmak istiyorum. Ama hiç ölüme 1 daha yaklaştığımı düşünmemiş/ hissetmemiştim.

 

[Usain]

Artık bu kast sisteminin dibinden kurtulmam için 18 yaşını doldurmam gerekiyor. Sakalımız var sözümüz zerre geçmiyor. Hiçbir yerde fasulyeden sayılmıyoruz. 18'i iple çekiyorum.
Aslında kimse öleceği tarihi bilmiyor. Neden diye sorarsak o kaygıyla değil de dilediği gibi yaşasın diye... İşte anı en iyi şekilde yaşamak varken neden kendinize boşu boşuna o kaygıyı yaşatıyorsunuz?

 

[Mtn S]

1 günlüğüne rahat hissetmek için kutlanan bir gündür aslında. Hiçbirimizin hayatta garantisi yok.