yolun sonu ...

sarsıldı benligim bellegim öldü
kaçtım koşmaktan önümü aydınlatan mumum söndü
karanlıkta kaldım gözlerim içe döndü
başım döndü komşular sevdam nerde gerimi döndu?


sevdim yattım uyuya kaldım
içimdeki ateşle oynadım ruyam da yandım
allahım ben ne yaptım
parladım söndum
gittim dondum
ben dim içimdeki beni oldurdüğüm
kestim kolumu kendim de boguldum


karamsarlıktan kactım polyannaya kandım
sevgi dediler yaptım .. son gülen ben olmadım
dayanamdım en sonunda ağladım
herşeyim yabancı oldu gözume iyice utandım

yaramı açtım içine baktım
duygumu actım dısarı attım
nefretimi tekrar içime gömdüm
ben ölmüştüm içimde mezar actım
ruhumu cıkarttım konuşup duvara carptım


yazdıgım yazılardan yola cıktım kendimi
aydınlıktan karanlıga attım
boşluktu doldurdum sevgim den kandım
dödüm dolaştım mutluluga kavuştum dedim
yine yolun sonun da adımları başa sardım