Müslüman-Ateist Evliliği
- Konuyu başlatan mushamba
- Başlangıç tarihi
Bu konuyu okuyanlar
- Konuyu başlatan
- #3
WaterBoy
Müdavim
- Katılım
- 24 Eylül 2007
- Mesajlar
- 2,751
- Reaksiyon puanı
- 5
- Puanları
- 0
efe24 dedi ki:
Arkadaşlık derken ne tür arkadaşlık örnek olarak benim birsürü yabancı(hristiyan) arkadaşım var ben günaha mı girmiş oluyorum :S
souris46
Müdavim
- Katılım
- 9 Ağustos 2007
- Mesajlar
- 1,135
- Reaksiyon puanı
- 5
- Puanları
- 0
efe24 dedi ki:
şu söylediğin inanılmaz bir şey dini konular hiç ilgimi çekmez girmem okumamm ama senin şu yazdığını tesadüfen gördüm ve inanamıyorum mutlaka işin ehli birine soracağım.
DaY_WalkeR
Müdavim
- Katılım
- 4 Ağustos 2007
- Mesajlar
- 2,772
- Reaksiyon puanı
- 4
- Puanları
- 0
efe24 dedi ki:
Tersine onlarla belli sınırlar içinde arkadaşlık edip, dinimizin güzellerinizi anlatmalıyızki belki bir faydamız dokunur.
orcagada
Doçent
- Katılım
- 8 Temmuz 2007
- Mesajlar
- 521
- Reaksiyon puanı
- 0
- Puanları
- 0
souris46 dedi ki:
Zahmet etme ben sana yazayım.
Kuranda Müminlerin dost edinebileceği kimseleri bildirdiği gibi dostluğunu yasakladığı kimseleri bildirmektedir.
Müminlerin dost/sırdaş edinemeyeceği kimseler
1-Kafirler
Ey Müminler! Müminleri bırakıpta kafirleri dost edinmeyin(4/144)
Müminler, müminleri bırakıp da kafirleri dost edinmesin.Kim böyle yaparsa Allah ile bir dostluğu kalmaz(3/28)
2- Münafıklar
Onlardan (münafıklardan) dostlar edinmeyin&Onlardan ne dost,ne de yardımcı edinmeyin(4/89)
Münafıklara acıklı bir azap olduğunu bildir.Onlar,müminleri bırakıp kafirleri dost tutarlar..(4/138-139)
3- Yahudi ve Hristiyanlar
Ey Müminler! Yahudi ve hristiyanları dost edinmeyin.Onlar, birbirinin dostlarıdır.Sizden kim onları dost edinirse o, onlardandır (5/51)
Ey Müminler! Kafirler ve kendilerinden önce kitap verilenlerden dininizi oyun ve eğlence yapanları dostlar edinmeyin(5/57)
4-Allah, Peygamber ve Müminlerin düşmanları
Ey Müminler! Benim düşmanlarım ve sizin düşmanlarınızı dost edinmeyin..(60/1)
Allaha ve ahiret gününe iman eden bir toplumun- babaları,oğulları,kardeşleri veya akrabaları bile olsa-Allaha ve Peygamberine düşman olanlarla dostluk ettiğini göremezsin..(58/22)
Tanrı yukarıda sayılanların dostluklarını yasaklamıştır. Bunun sebepleri Kuranda bildirilmiştir.Bir kısmı şöyledir;
1- Kafirler,Müminlerin inandığı değerleri kabul etmez,Kuran ve Peygamberimizin(sav) hak olduğuna inanmazlar(60/1)
2- Müminleri sevmezler, onlara kin tutarlar,gelişme ve kalkınmalarının önlenmesi için ne gerekiyorsa yaparlar.sıkıntıya düşmelerini arzu ederler(3/118-119)
3- Müminleri doğru yoldan çıkarıp sapıtmalarını(3/69),kendileri gibi kafir olmaları isterler(2/109,4/8,60/1), bu uğurda ne gerekiyorsa yaparlar.
4- Müminlerin nimet,refah,bolluk içinde olmasını istemezler(2/105)
5- Müminlere düşmandırlar fırsat buldukça onlara elleri ve dilleri ile kötülük ederler(60/1)
6- Zalim ve fasıktırlar(2/254,9/67)
7- Kötülükleri emredip,iyilikleri nehy ederler(9/67)
8- Kafirler,münafıklar,Yahudi ve hristiyanlar sadece birbirinin dostudurlar.Şeytanda onların dostudur(8/73,45/19,9/67)
9- Kafirler dinlerini oyun eğlence yerine koymuşlardır,Dünya hayatı kendilerini aldatmıştır.(6/70)
Yukarda sayılan zümreyi dost edinmek yasaklanmıştır.
Şimdi koş o arkadaşlarınla vedalaş.Küfüre girme...
Ne diyeyim bilmem ki?
Kur'an 'da en sert yerlerde geçen bir kaç ayet onlarla dostlugu tamamen yasaklamış deil.Çünkü onlara müslümanlığı anlatmamızı isteyen binlerce ayet var.Sen onlarla konuşmadan onlardan uzak durarak müslümanlığı nasıl anlatabilirsin?
Peygamberimiz zamanında müslümanlar ve yahudiler Medinede beraber yaşıyorlardı ticaret yapıyor ve normal ilişkilerine devam ediyorlrdı.Ancak kalpten bi kafiri bir müslümana tercih etmek doğru değil.Yani bi insanı dini inancına göre dost edinmek yasaktır.
islamiyet ile ilgili bir siteden alıntı(reklam yasak galiba o yüzden yazmadım siteyi isteyen pm atıp ögrenebilir güvenilirdir)
------------"Ey iman edenler! Yahudileri ve Hıristiyanları dost edinmeyin"(Mâide, 6/51. Bu âyetin tefsiri için bk.Taberî, IV/276; Kurtubî, VI/216) mealindeki âyeti şöyle değerlendirmek gerekir:
Evvela bir hüküm için getirilen delilin nas-metin olarak, ayet veya hadis olduğu, kesin olması gerektiği gibi, o hükme delaleti de –başka bir ihtimali olmayacak şekilde- kesin olmak zorundadır. Hâlbuki bu âyetin mânâsı değişik tevil ve ihtimale açıktır. Çünkü, âyette söz konusu olan “Yahudi ve Hıristiyanları dost edinmeyi” yasaklayan Kur’an ifadesi, âmm/genel değil, mutlaktır. Mutlak ise kayıtlanabilir. Zaman ise, büyük bir müfessirdir. Kaydını gösterse itiraz edilmez.
Kaldı ki, bir hüküm müştak(türetilmiş bir kelime) üzerine olsa, "me'haz-ı iştikak", yani; o kelimenin türetildiği asıl kaynağı, söz konusu hükmün illetini, sebebini gösterir. Demek ki bu buradaki yasak, bir insan olarak Yahudi ve Hıristiyanlara yönelik değildir. Aksine, Yahudilik ve Hıristiyanlık vasıfları hasebiyledir. Bilindiği gibi, bir insan zâtı için değil, sıfat veya sanatı için sevilir. Öyle ise, her bir Müslüman’ın her bir sıfatının Müslüman olması lazım olmadığı gibi, her bir kâfirin de bütün sıfat ve sanatlarının kâfir olması lazım gelmez. O halde, gayr-ı Müslimlerde bulunan Müslüman bir sıfat veya bir sanatı güzel görmek ve onu iktibas etmek neden câiz olmasın? Bir kimsenin Ehl-i kitaptan bir hanımın olsa elbette onu sevecektir(bk. Osm. Asar-ı Bediiye, s.434).
Demek ki, Kur’an’ın yasakladığı dotluk, Yahudilik veya Hıristiyanlık üzerine kurulan dostluktur. Yoksa ticarî, beşerî münasebetlere dayalı, sosyal aktivitelere bağlı gelişen dostluklar değildir. Hz. Peygamber (a.s.m)’in Yahudilerle yaptığı anlaşma, bunun realize edilmiş bir örneğidir.--------------------
ikinci bir alıntı:
----------“Bugün size iyi ve temiz şeyler helâl kılındı. Kendilerine kitap verilenlerin yiyeceği size helâl olduğu gibi, sizin yiyeceğiniz de onlara helâldir. Mümin kadınlardan hür ve iffetli olanlarla, sizden önce kendilerine kitap verilenlerden namuslu hür kadınlar -ne metres tutarak açıktan; ne de dost tutmak suretiyle gizlice, onlarla zina etmeksizin, namuslu bir şekilde mehirlerini ödediğiniz takdirde size helâldir. Kim imanı inkâr ederse, şüphesiz onun âmeli boşa gitmiş olur ve âhirette hüsrana uğrayanlardandır”(Maide, 5/5).
Nisa Suresinin 25. ayetinde ise, bu vasıflar kadınlar için kullanılmıştır.
Her iki ayette de iffetli kadınların tercih edilmesi tavsiye edilmektedir. Ancak, daha önce kötü yola düşmüş kadınlarla evlenmenin yasaklanması diye bir şey söz konusu değildir.
Hatta evli iken bile, eşlerden biri kötü bir şey yaparsa -mizaç olarak hazmedildiği takdirde- ekonomik, çocuk veya başka sebeplerden dolayı ayrılmayı göze alamayanların evliliklerini devam ettirmeleri ve zamanla tövbe edip nefislerini ıslah etmeleri için çalışarak evliklerine devam etmeleri haram değildir. “Eşim yabancının elini engellemiyor” diyen bir adama,
Hz. Peygamber (a.s.m), “öyleyse boşa” demiştir. Adam “Onu çok seviyorum, ayrılığına dayanamam” deyince de, “O halde yanında tut” buyurmuştur. (Nesaî, Nikah,12).-------------
İslamda ehli kitap ile evlilik erkeklere yasak deildir.Ancak onlara kız vermek yasaktır çünkü kadın kocasının buyruguna girdigi için onun dinine geçmesi muhtemeldir ama erkegin kadın alması helaldir.
Hatta islamiyetin ilk zamanlarında bir sahabe efendimiz Çin taraflarına gitmiş orda müslümanlığı yaymak için habire evlenmiş bunun sebibini geç de olsa anlayan çevre halkı ona kız vermemeye karar vermiştir.
Arkadaşınla vedalaşmana gerek yok hatta onunla daha fazla konuşup islama çekmeye çalış.Bu sayede bir müslümanın en büyük görevi olan dini anlatma görevinide yerine getirirsin o kabul etsede etmesede.Tabi sen kayma öbür tarafa.
Peygamberimiz zamanında müslümanlar ve yahudiler Medinede beraber yaşıyorlardı ticaret yapıyor ve normal ilişkilerine devam ediyorlrdı.Ancak kalpten bi kafiri bir müslümana tercih etmek doğru değil.Yani bi insanı dini inancına göre dost edinmek yasaktır.
islamiyet ile ilgili bir siteden alıntı(reklam yasak galiba o yüzden yazmadım siteyi isteyen pm atıp ögrenebilir güvenilirdir)
------------"Ey iman edenler! Yahudileri ve Hıristiyanları dost edinmeyin"(Mâide, 6/51. Bu âyetin tefsiri için bk.Taberî, IV/276; Kurtubî, VI/216) mealindeki âyeti şöyle değerlendirmek gerekir:
Evvela bir hüküm için getirilen delilin nas-metin olarak, ayet veya hadis olduğu, kesin olması gerektiği gibi, o hükme delaleti de –başka bir ihtimali olmayacak şekilde- kesin olmak zorundadır. Hâlbuki bu âyetin mânâsı değişik tevil ve ihtimale açıktır. Çünkü, âyette söz konusu olan “Yahudi ve Hıristiyanları dost edinmeyi” yasaklayan Kur’an ifadesi, âmm/genel değil, mutlaktır. Mutlak ise kayıtlanabilir. Zaman ise, büyük bir müfessirdir. Kaydını gösterse itiraz edilmez.
Kaldı ki, bir hüküm müştak(türetilmiş bir kelime) üzerine olsa, "me'haz-ı iştikak", yani; o kelimenin türetildiği asıl kaynağı, söz konusu hükmün illetini, sebebini gösterir. Demek ki bu buradaki yasak, bir insan olarak Yahudi ve Hıristiyanlara yönelik değildir. Aksine, Yahudilik ve Hıristiyanlık vasıfları hasebiyledir. Bilindiği gibi, bir insan zâtı için değil, sıfat veya sanatı için sevilir. Öyle ise, her bir Müslüman’ın her bir sıfatının Müslüman olması lazım olmadığı gibi, her bir kâfirin de bütün sıfat ve sanatlarının kâfir olması lazım gelmez. O halde, gayr-ı Müslimlerde bulunan Müslüman bir sıfat veya bir sanatı güzel görmek ve onu iktibas etmek neden câiz olmasın? Bir kimsenin Ehl-i kitaptan bir hanımın olsa elbette onu sevecektir(bk. Osm. Asar-ı Bediiye, s.434).
Demek ki, Kur’an’ın yasakladığı dotluk, Yahudilik veya Hıristiyanlık üzerine kurulan dostluktur. Yoksa ticarî, beşerî münasebetlere dayalı, sosyal aktivitelere bağlı gelişen dostluklar değildir. Hz. Peygamber (a.s.m)’in Yahudilerle yaptığı anlaşma, bunun realize edilmiş bir örneğidir.--------------------
ikinci bir alıntı:
----------“Bugün size iyi ve temiz şeyler helâl kılındı. Kendilerine kitap verilenlerin yiyeceği size helâl olduğu gibi, sizin yiyeceğiniz de onlara helâldir. Mümin kadınlardan hür ve iffetli olanlarla, sizden önce kendilerine kitap verilenlerden namuslu hür kadınlar -ne metres tutarak açıktan; ne de dost tutmak suretiyle gizlice, onlarla zina etmeksizin, namuslu bir şekilde mehirlerini ödediğiniz takdirde size helâldir. Kim imanı inkâr ederse, şüphesiz onun âmeli boşa gitmiş olur ve âhirette hüsrana uğrayanlardandır”(Maide, 5/5).
Nisa Suresinin 25. ayetinde ise, bu vasıflar kadınlar için kullanılmıştır.
Her iki ayette de iffetli kadınların tercih edilmesi tavsiye edilmektedir. Ancak, daha önce kötü yola düşmüş kadınlarla evlenmenin yasaklanması diye bir şey söz konusu değildir.
Hatta evli iken bile, eşlerden biri kötü bir şey yaparsa -mizaç olarak hazmedildiği takdirde- ekonomik, çocuk veya başka sebeplerden dolayı ayrılmayı göze alamayanların evliliklerini devam ettirmeleri ve zamanla tövbe edip nefislerini ıslah etmeleri için çalışarak evliklerine devam etmeleri haram değildir. “Eşim yabancının elini engellemiyor” diyen bir adama,
Hz. Peygamber (a.s.m), “öyleyse boşa” demiştir. Adam “Onu çok seviyorum, ayrılığına dayanamam” deyince de, “O halde yanında tut” buyurmuştur. (Nesaî, Nikah,12).-------------
İslamda ehli kitap ile evlilik erkeklere yasak deildir.Ancak onlara kız vermek yasaktır çünkü kadın kocasının buyruguna girdigi için onun dinine geçmesi muhtemeldir ama erkegin kadın alması helaldir.
Hatta islamiyetin ilk zamanlarında bir sahabe efendimiz Çin taraflarına gitmiş orda müslümanlığı yaymak için habire evlenmiş bunun sebibini geç de olsa anlayan çevre halkı ona kız vermemeye karar vermiştir.
Arkadaşınla vedalaşmana gerek yok hatta onunla daha fazla konuşup islama çekmeye çalış.Bu sayede bir müslümanın en büyük görevi olan dini anlatma görevinide yerine getirirsin o kabul etsede etmesede.Tabi sen kayma öbür tarafa.
Benzer konular
- Soru
