*SiRiNe*
Müdavim
- Katılım
- 22 Kasım 2007
- Mesajlar
- 5,336
- Reaksiyon puanı
- 2
- Puanları
- 0
İletişim Mesafesine Dikkat!
Eski zamanların dondurucu bir kışından bütün hayvanlar etkilenmişler,
büyük kayıplar vermişler. Ama en çok kayıp veren kirpilermiş. Çünkü
biliyorsunuz onların pek çok hayvan gibi kalın kürkleri yok, bunun yerin
kendilerini sıcak tutması zor olan dikenleri var. Bu durumdan en a
zararla kurtulmak için kirpiler meclisi toplanmış, çözüm aramaya
başlamış. Tartışa tartışa, nihayet gece olunca tüm kirpilerin bir araya
toplanmasına, birbirlerine yakın durarak geceyi geçirmelerine karar
verilmiş. Böylece kirpiler birbirlerinin vücut sıcaklığından
yararlanacak, aralarındaki hava tedavülünü önleyerek donmaktan
kurtulacaklarmış.
İlk geceki deneyimlerinde bunun işe yaradığını fark etmişler. Ama
başka bir problem çıkmış ortaya. Üşüyen kirpiler birbirlerine fazla
yaklaştıklarından yaralanmalar gerçekleşmiş. Daha sonraki gece
yaralanma korkusundan birbirlerinden uzak durmuşlar ama bu seferde
bazı donma olayları vuku bulmuş. Ne var ki her gece kâh yakınlaşa kâh
uzaklaşa, deneye yanıla birbirlerinin vücut sıcaklığından yararlanacak
kadar yakın, ancak birbirlerini incitmeyecek kadar uzak durmayı
öğrenmişler.
KISACA: Bizim de uzun dikenlerimiz var. Bunlar hayata karşı
filtrelerimiz. Bazen faydalı, bazen de zararlı. Çoğu zaman, kimseleri
yaklaştırmıyoruz yanımıza. Filtrelerimizden elemeden kimseleri
sokmuyoruz özel dünyalarımıza. Ne var ki sıcaklık ancak yakınlaşmakla
mümkün. Birbirimizi incitmeyecek kadar uzak, hayatın soğuk zamanlarında
üşümeyecek kadar da yakın olmayı öğrenmeliyiz. Aynen kirpiler gibi.
Eski zamanların dondurucu bir kışından bütün hayvanlar etkilenmişler,
büyük kayıplar vermişler. Ama en çok kayıp veren kirpilermiş. Çünkü
biliyorsunuz onların pek çok hayvan gibi kalın kürkleri yok, bunun yerin
kendilerini sıcak tutması zor olan dikenleri var. Bu durumdan en a
zararla kurtulmak için kirpiler meclisi toplanmış, çözüm aramaya
başlamış. Tartışa tartışa, nihayet gece olunca tüm kirpilerin bir araya
toplanmasına, birbirlerine yakın durarak geceyi geçirmelerine karar
verilmiş. Böylece kirpiler birbirlerinin vücut sıcaklığından
yararlanacak, aralarındaki hava tedavülünü önleyerek donmaktan
kurtulacaklarmış.
İlk geceki deneyimlerinde bunun işe yaradığını fark etmişler. Ama
başka bir problem çıkmış ortaya. Üşüyen kirpiler birbirlerine fazla
yaklaştıklarından yaralanmalar gerçekleşmiş. Daha sonraki gece
yaralanma korkusundan birbirlerinden uzak durmuşlar ama bu seferde
bazı donma olayları vuku bulmuş. Ne var ki her gece kâh yakınlaşa kâh
uzaklaşa, deneye yanıla birbirlerinin vücut sıcaklığından yararlanacak
kadar yakın, ancak birbirlerini incitmeyecek kadar uzak durmayı
öğrenmişler.
KISACA: Bizim de uzun dikenlerimiz var. Bunlar hayata karşı
filtrelerimiz. Bazen faydalı, bazen de zararlı. Çoğu zaman, kimseleri
yaklaştırmıyoruz yanımıza. Filtrelerimizden elemeden kimseleri
sokmuyoruz özel dünyalarımıza. Ne var ki sıcaklık ancak yakınlaşmakla
mümkün. Birbirimizi incitmeyecek kadar uzak, hayatın soğuk zamanlarında
üşümeyecek kadar da yakın olmayı öğrenmeliyiz. Aynen kirpiler gibi.